Buiten de supermarkt staan veel kindjes te wachten op aardige mensen die hun voetbalplaatjes willen afstaan. Maar de slimste liep in de supermarkt. Met grote ogen keek hij naar de volle kar die ik richting de kassa duwde.
Hij greep zijn kans en vroeg: “Hebt u kindjes?”
“Ik heb geen kindjes” zei ik waarop hij constateerde “Nee, daar bent u te oud voor.”
Hij zweeg en pakte mijn kar om, zoals hij zei, “te helpen bij de kassa.”
“Joh, dat is fijn en dan wil jij zeker mijn voetbalplaatjes?” Hij keek mij aan alsof dat idee hem nog niet te binnen was geschoten maar hij wilde ze wel heel graag hebben.
“Wacht maar buiten de kassa” zei ik. Dat deed hij braaf maar hij hielp ook om de boodschappen weer terug in de kar te doen. Ondertussen mocht ik mij verheugen in commentaar op wat hij allemaal aantrof op de band.
“U hebt katten.”
“Dat klopt en wel twee ook” zei ik.
Gelukkig beantwoorde hij veel van zijn eigen vragen. “Drinkt u die wijn allemaal zelf op? Nee, u hebt vast een feestje.”
Om halverwege blij te constateren: “We gaan vast over de 100 euro heen!”
Verder had ik niet de goeie pindakaas en bij de witte fles wasverzachter kreeg ik nog de waarschuwing “dat dat geen melk is hoor!”
Er zijn veel mensen in mijn omgeving die hopen dat ze mijn voetbalplaatjes krijgen.
Sorry allemaal maar deze slimme apekop kon ik echt niet weerstaan.