Laat ik het maar gelijk ronduit zeggen: Mijn bijna nieuwe blauwe jas is gejat. Of liever gezegd omgeruild voor een oud vod in dezelfde kleur en van dezelfde maat. Kan altijd nog een vergissing zijn maar het lijkt er niet op want wat wil het geval? De dief (dievegge dus in dit geval) heeft de spullen die in de zakken van mijn bijna nieuwe blauwe jas zaten netjes in haar ouwe afgedragen vod gedaan. Mijn horloge en mijn winkelwagenmuntjes heb ik dus nog. Pas de ochtend na het restaurantbezoek merkte ik dat er een oud blauw vod op mijn kapstok hing. Ach ja, een mens is niet altijd even fris aan het einde van zo’n avond. Mijn bijna nieuwe blauwe jas hing in het restaurant netjes onder de jas van mijn vriendin en blindelings heb ik het goedgelijkende vod gegrepen en mee naar huis genomen. Mijn jas was toen al op weg naar zijn nieuwe huis want anders zouden dat horloge en die muntjes niet in de zak gezeten hebben. Restaurant nog gebeld maar geen meldingen van verkeerd meegenomen jas.
Bij deze even een woordje aan de dievegge.
“Wat dacht je bij jezelf? Jij verlepte slakrop? Ik ruil mijn ouwe vod voor een nieuwe met een Edgar Vos labeltje in de kraag? Nou ik zal je eens wat vertellen. Ik had van het begin af aan een beetje spijt van die jas. Het was een uitverkoopje (anders koop ik natuurlijk noooooooit een Edgar Vos). De rits doet het niet lekker en het is een onwaarschijnlijke ouwe truttenjas ! Heb je natuurlijk even over het hoofd gezien in die donkere hal. Ha Ha Ha Ha ! Nu zit jij opgescheept met een model jaar nul. Veel plezier ermee. En dat labeltje in die jas? Ziet niemand. Behalve de gek die hem straks weer van jou pikt omdat ze denkt dat het wel iets bijzonders zou kunnen zijn. Is het niet. Gewoon model VVD in CDA kleur uit de oertijd ! En dat ouwe vod van jou ga ik straks in de vuilcontainer smijten. Mocht je dan alsnog, via het restaurant, laten weten dat je “per ongeluk” de verkeerde jas hebt meegenomen dan weet ik lekker nergens van. Ik ga een vlotte, leuke, gezellige knalrooie jas kopen met een rits die het goed doet. Zonder kaklabel in de nek. En kom ik je tegen in het winkelcentrum met mijn jas aan dan lach ik je vierkant uit. Wat een misser die jas ! Maar ik ben er mooi vanaf.”
geweldig Cornette! Wat moet je met een kakjas van zij-van-Vos!! Weg ermee en een leuk sportief ding uitzoeken!!
mij is het echt gebeud, met zo’n jopper. Iedereen droeg toen een zeiljopper. Er zal een flink bedrag aan geld in en een mooi zakmes. Geen papieren. Ik heb restaurant gebeld dat hij hem bij mij kon ophalen. Het was een zij.
Ik heb nog steeds spijt van dat mooie mes.
Mijn dochter vertelde me ooit een verhaal dat zo’n beetje hierop neer kwam:
Ze ging op een avond de kroeg in met een paar collega’s.
Toen ze naar huis wilde, was haar jas verdwenen. Er hing ook geen andere jas. Toen ze na het weekend weer op het werk was, vertelde ze van de verdwenen jas. Collega’s vertelden van een andere collega (die toch al niet zo goed lag), die o zo veel plezier had gehad bij het vertellen dat ze geen jas bij zich had die avond en er toen gewoon een had meegenomen. Nou ja, hij was wat te klein. Ze gaf hem wel aan haar zusje.
Mijn dochter ging verhaal halen en vroeg haar jas terug. Dat had nog wat voeten in de aarde. Alsof ze iets heel raars vroeg.
Het duurde even , toen lag de jas op haar bureau. Geen briefje, geen excuus, geen woord.
Nou jaaaa zeg, een jas stelen/omruilen..how low can you go pfffff.
Goed geschreven, ik kon een lachkriebel aan het eind niet onderdrukken 😉
Schitterend geschreven…..
Ik wens je veel plezier bij het uitzoeken van een mooie, nieuwe jas! Maar balen is het wel. Dat is de reden waarom ik mijn jas altijd over mijn stoel hang, er zijn te veel oneerlijke mensen.
En die lummels in de algemene beschouwingen maar roepen dat het zo veel beter gaat in dit land! Enne, geen Edgar Vos meer hoor!
Volgende keer je jas maar op de rugleuning hangen.
misschien niet gejat maar aangetrokken door een sukkel 😉 zelfs het in de zak stopppen van jouw eigendommen acht ik mogelijk sinds…..
stel je voor een bus vol quiltende dames. Na afloop van het uitje ergens uit eten. Bij vertrek mist er een rode jas en blijft er een andere rode jas over.
restaurant beweert dat wij de enigen waren die in deze garderobe waren dus vermoedelijk had een van de busgenoten de jas. Op de terugweg tot in detail aangehoord waarom deze rode jas niet de hare was: ritsje dit, capuchonnetje dat, knoopje hier, zakje daar. De jas was haar ook duidelijk te groot. Bij de bus aangekomen aan ieder gevraagd of er soms iemand per ongeluk…..niemand meldde zich.
Ik zocht mijn plaatsje op en zag aan de andere kant van het gangpad een rode jas in het bagagerek. Schuin voor mij zat de mevrouw met de verkeerde rode jas. Aan de gebaren te zien volgde opnieuw de lezing over ritsje,capuchonnetje, touwtje etc
wij werden enigszins flauw- het zal aan de wijn gelegen hebben- en begonnen onze buurvrouw te bestoken met vragen. Weet je zeker dat dat jouw jas is in het rek.
boze blikken.
Er werd omgeroepen dat er een bonnetje in één van de zakken van de “foute”jas gevonden was. Opnieuw aan de buurvrouw gevraagd “zeg,….jij komt daar toch altijd?”
opnieuw boze blikken.
Anderhalf uur later waren wij terug op onze vertrekplaats. Vijftig vrouwen trekken hun jassen aan en naast mij zie ik een vrij forse vrouw zich in een tè klein rood jasje proppen. De ritsjes capuchonnetjes en manchetjes schoten mij in gedachten en verhip: het leek wel erg precies op de nauwkeurige beschrijving van het vermiste jasje. Enigszins lacherig daar ook nog een opmerking over gemaakt.
Alweer die boze blikken.
terwijl wij onze jassen aantrokken in het gangpad hoorde ik buiten enige hilariteit. “Daar loopt mijn jasje” moet ze geroepen hebben.
En inderdaad, de mevrouw naast ons, die het al die tijd verd……om even te kijken of zij misschien……had het jasje aan. Niks gemerkt! hoe is het mogelijk.
Humor Cornette 🙂
Dit zijn de leuke dingen die je tegenkomt al loggende, leuk geschreven en nét zo leuk gedacht.
Ik zeg wel eens: als je alle energie, óók negatieve, op een constructieve manier gebruikt, hebben de tegenslagen uiteindelijk een gunstig na-effect.
Leonard Cohen schreef ooit een fraai liedje “Famous blue rain-coat”.
Dit logje deed me daar even aan denken. 🙂
Groot gelijk Cornette. Ik zou anno 2006 ook niet meer in zo’n blauw jasje willen lopen. Sterker nog, ik zou zelfs weigeren om hem terug te nemen, zelfs niet onder dwang. En dat andere vod gewoon ritueel verbranden.
Verlepte slakrop? haha politiek correct hoor 😛
Was het een zij, of was het een hij die haar had wijsgemaakt dat hij kon toveren? Vrouwen hebben vaak een heel slechte invloed op mannen 😉
Wat een belachelijke manier om aan een nieuwe jas te komen… maar, het is wel dé reden bij uitstek om een hele nieuwe mooie gave jas te kopen 😉 Yes!
nou zeg:-((((((((((((((((((
bah wat misselijk…
het is dat jij er graag vanaf wilde cornette..
maar ik zou goed pissig zijn, en die verlepte slakrop… verwensen
geloof ik 🙂
maar eigenlijk heb jij het zo wel veel beter gedaan hé.
liefs
klaproos
“verlepte slakrop” lol.
Wel jammer. Had toch leuk gestaan bij “Blue suede shoes” 🙂
en er zat schurft in ook nog eens!
zo!
Zo Cornette….. dit is nog eens duidelijke taal.
Prachtig verteld! Inmiddels heb je natuurlijk al een spetterende nieuwe jas!
Geweldig!
Hoe krijg je zoveel emoties/gedachten/gedrag in één log.
Waanzinnig.
Plaus