Blog van gastschrijver PdeB
HEBBES!
Het is waarachtig gelukt, ja heus: ik heb m’n nieuwe “I”, eh: Identiteitskaart!
[Voor de gebruikte afkortingen: zie: “Een Nieuwe Identiteit (deel 1), hieronder in de weblog]
Na langdurig rondspitten in alle laden, kasten, hoeken en gaten dook uiteindelijk toch het verloren schaap op: het oude “P”. Blijkbaar toch bewaard en niet vernietigd.
Gewapend hiermee, en met het klauwtje kakelverse pasfoto’s, heb ik weer een halve dag opgenomen en ben ter gemeente opgetrokken, met het vaste voornemen zo kalm mogelijk te blijven en te blijven glimlachen. Nou, stel je gerust: voor kalmte wordt gratis gezorgd: na heelhuidse passage dit keer van de hemelpoortbewaarder en voorzien van volgnummertje F351 mocht ik in een wachtruimte plaatsnemen, waar genoeg ruimte leek voor een compleet Russisch circus inclusief het begeleidend orkest. Uit de diverse matrixbordjes rondom leidde ik af dat ik er nog zo’n 8-tal voor me had, dat viel nogal mee. Fout gedacht natuurlijk. Dat kon ook niet met de massa mensen in die hal: er bleken nog minstens 7 andere letter-series te bestaan, schijnbaar willekeurig uit het alfabet geplukt. De boze gedachte besluipt je dan ook dat dit moedwillig gedaan wordt om de burger in de war te brengen. Elke logica ontbreekt in die letters: waar zou een X tenslotte voor kunnen staan, dan? Eliminatie? Uitzetting? Code Verdonk? Tijd genoeg om te puzzelen overigens, want pas na een klein uur was ik aan de beurt (met toch zo’n 15 balies beschikbaar). De ambtelijk handelingen verliepen verder gelukkig snel, maar toen moest er betaald worden: ruim 30 euro. M’n glimlach taande al.
“Is dat dan nog nodig? Iedereen moet toch blijkbaar verplicht aan zo’n “I” of “L”?”
“Wilt u ‘m dan soms zomaar gratis krijgen?”
“Nou, niks is gratis, maar als toch iedereen hetzelfde moet hebben dan kan je dat beter landelijk omslaan, toch? Dan zijn we ook af van die gemeentelijke verschillen; deze gemeente is trouwens schreeuwend duur. En ben je ook van dat afrekenen af, bespaart ook weer tijd.”
“Zo gaat het nu eenmaal niet, meneer.”
“Maar zo zou het wel kúnnen gaan, bijvoorbeeld als u en uw collega’s dit ‘ns en keertje aankaarten in en of andere werkbespreking of zo?”
Nou, dat was schrikken, hoor: in plaats van gewoon de regeltjes uitvoeren zélf gaan denken en actie ondernemen? Merkbaar verblekend schoof hij me een formulier ter tekening toe en deelde mee dat ik de “I” over een week kon ophalen. M’n glimlach verschrompelde.
De woordenstrijd volgend na dit ongehoorde gebrek aan service (vroeger kon je hier echt letterlijk op wachten) laat zich wel raden. Toen ik m’n oude “P” met keurig 3 grote gaten erin mee naar huis nemen, kon ik dan ook niet nalaten te vragen waarom ik zelf de “P” niet ongeldig had mogen maken en zij wel: ik kon ook heus hele mooie gaatjes ponsen, hoor.
Zo stond ik dan alsnog stomend buiten, en moest ik een week later wéér een halve middag van werk verzuimen om het “T” op te halen (ja, eigenlijk: de “I”, maar: nog een beetje boos)
Weer langs de poort geworsteld en met een ander raadselnummertje (H599: Halen? Hebben? Hindernis lopen? Hopen? Hurken?) veel tijd in het voorgeborchte in lijdzaamheid doorgebracht. Trof ik warempel dezelfde balie-nees als vorige week die zwierig een soort betaalpasje op tafel placeerde, waarop ik maar met moeite m’n moeizaam vergaarde pasfotootje op kon herkennen: klein, onscherp en zwart-wit!
Omdat de man nogal ingenomen leek met hun fraaie product heb ik ‘m toch maar even het verhaal van de vreemde notaris-voorschriften verteld, waarmee deze geschiedenis begon.
Dat ik dus nu voor zo’n 40 euro een éénmalig bewijsje heb dat ik echt ben wie ik zeg te zijn, waarna de hele “F” (ja, nog steeds eigenlijk: de “I”, maar…) weer voor 5 jaar achterin dezelfde kast ge-“M”-ed kan worden waar de ouwe “P” ook jaren heeft liggen verstoffen.
Zo’n ambtenaar mocht anders eens gaan denken dat z’n werk altijd nuttig was.
Nou ja, voor deze weblog in ieder geval wel, dat moet ik toegeven.
Alleen vrees ik dat over 5 jaar er wel weer nieuwe pasfoto’s nodig zijn, wat dacht u? Zelfs als dan m’n facie nog hetzelfde oogt, zijn dan alle eisen weer compleet veranderd, natuurlijk.
PdeB
Gefeliciteerd !
De Man is het inmiddels ook gelukt om een P te bemachtigen. Kunnen jullie misschien een pasfoto ruilen met elkaar? Leuk voor op het memobord. Kan ik ook eens lachen. 😉
Over bureaucratie gesproken! En dan de bespottelijke prijs die ook nog eens ondoorgrondelijk per gemeente verschilt. Hier betaalde ik (verdomme) het dubbele: zestig euro voor een I, die ik volgend jaar weer moet vervangen.
Boeiend verhaal, gelukkig met een best wel goede afloop!
Die laatste zin: spijker op de kop, tuurlijk verandert alles altijd heel snel. Ik sta nu zo stom op die pasfoto dat als ik hem moet laten zien dat niemand gelooft dat ik het be…
Cornette: ik heb nog 5 fotootjes over, dus genoeg voor op je memobord! Hang je ze naast elkaar dan wordt het zoiets als:
“Gezocht: 2 zware jongens. Kijken altijd recht vooruit en lachen nooit. Worden licht agressief als iemand het over “P”’s of “I”’s heeft.”
Ik begon hetzelfde te merken toen ik mijn rijbewijs vanuit het buitenland wilde vernieuwen, ik ben er niet eens aan begonnen.
Ik ben vooral onder de indruk dat je zomaar een halve dag uittrekt. Mijn ervaringen met gemeente (en trouwens: postkantoren) is dat je er maar beter een hele dag voor kunt reserveren.
Anders zou het nog eens vies tegen kunnen vallen!
Leges heb je betaald, niet zomaar een vastgesteld prijsje. Nee, hoor, precies de tijd die nodig is om het ding te maken. En geen cent meer, want winst maken is verboden. Je zou als gemeente eens op een slimme manier aan geld voor bejaardenzorg willen komen!
Dus niet te veel vragen stellen, dat kost alleen maar tijd en jawel, dan gaat de leges omhoog.
😀
😉
Voor het vernieuwen van één R moest Vriendin drie maal een P-fotograaf en vier maal het G-huis bezoeken!
Ik ga iets positiefs melden, dus hou je goed vast. Vanmorgen kreeg ik een brief van de gemeente. Dat ze in hun administratie gezien hadden dat mijn I bijna (begin juni) zou verlopen. Ze gingen ervan uit dat ik wel een nieuwe I wilde of misschien wel een P en legden vervolgens uit hoe ik dan te werk moest gaan. Echt een keurige informatiebrief. Niks geen ambtelijke lulkoek, gewoon klare taal. Prijs van de nieuwe I: € 31.25 (als ik hem na 1 dag al wilde hebben ipv na 5 werkdagen dan kwam er voor de spoedopdracht € 40 bij) en dat er één foto bijgeleverd moest, die er zo en zo moest uitzien. Ook de openingstijden van het bewuste loket erbij. Nou???? Ja, ik moest er ook even van bijkomen, hoor :-))
ik ben zenuwachtig geworden van je verhaal want binnekort moet ik mijn rijbewijs gaan verlengen
whahahaha pdb dit is meesterlijk geschreven en absoluu tniet stoffig het hele weblog van cornette is met stoom schoongemaakt,
dát wat uit uw oren kwam :-))
geweldig, en bijzonder gefeliciteerd met uw nieuwe ehhhh
dingetje:-))
groetjes
klaproos
als je je paspoort in orde hebt is het weer opletten op je rijbewijs, want dat moet ook steeds vervangen worden.
En weer heb je je kalmte bewaard. Het is onvoorstelbaar dat je dit allemaal kunt opbrengen voor zo’n P.
Fijn weekend,
Harry
wat een gedoe he/ maar je houdt er wel een leuk verhaal aan over 😉
Hee, sinds wanneer is dit een gecombineerd blog geworden? Grappig. P de B kende ik nog niet, maar hij lijkt me minstens zo assertief als Cornette. 😉
Geweldig gefeliciteerd. Zowel met je p als met dit geweldig geschreven blog!!