In de krant van afgelopen zaterdag lees ik o.a. dit:
– Zeventien bestuursvoorzitters verdelen samen 13,4 miljoen euro aan bonusgeld
– Meer mensen met geldzorgen
– Per dag sterven 34.000 baby’s en kleuters door armoede en honger
– Vier vijfde van de rijkdom in deze wereld is in handen van één vijfde van de wereldbevolking
– 80 procent van het werk op deze wereld wordt gedaan door vrouwen die daar onvoldoende voor betaald krijgen
– De wereldbank leent miljoenen aan dictators die het op buitenlandse banken zetten om vervolgens later dat geld terug te eisen van de verarmde bevolking
– Vanwege dat feit zijn in b.v. Ethiopië de rentebetalingen 4 x zo hoog als het budget voor de gezondheidszorg
– De Laurus-top gaat vrijuit in de Konmar flop
– Pensioen voor de werknemers in de zorg wordt soberder
– De Europese Commissie geeft honderden miljoenen uit aan het overschot in de suiker, graan en wijnoogst.
En zo kan ik nog wel even doorgaan want dit is slechts een fractie van alle ellende op de wereld.
Maar dan zet ik mijn computer aan en rolt er een lieve mail binnen met een gedicht dat mij tot tranen roert en dan kan ik toch weer even vooruit want dan weet ik, ze zijn er heus nog wel.
Lieve en goeie mensen.
Ja, ze zijn er nog, lieve en goede mensen.
Een aantal er van ben ik in Log-Land tegen gekomen.
Mijn zoontje heeft gelijk; voor sommige mensen is Rijkdom een Religie.
(maar dan wel een met veel dogma’s)
Zo is het bij mij ook.
Heb ook lieve goede mensen om me heen.
Dan moet je de ellende maar vergeten.
Daar kun je toch bijna niets aan veranderen.
Groetjes Nel.
Er is zoveel narigheid op de wereld, als je dat als getalletjes achter elkaar zet krijgt het iets absurts.
Het is allemaal niet echt te vatten, gelukkig kunnen en mogen we nog lachen om leuke dingen!