Mooie schaatsen had ik als aankomende puber. Van die witte kunstschaatsen met lange witte veters. Slechts één keer heb ik een poging gedaan om er ook daadwerkelijk op te schaatsen. Al na een minuutje of 10 kwam ik tot de conclusie dat schaatsen geen onderdeel zou gaan uitmaken van mijn leven.
Ik pletterde vrijwel iedere microseconde op mijn toen nog niet zo grote achterwerk en kreeg intens kouwe voeten in die dingen. En knellen die krengen! Nog een lange tijd heb ik plezier gehad van die mooie witte schaatsen. Ik knoopte de veters aan elkaar en hing ze om mijn nek en ging met een uitgestreken bek in de tram zitten. Iedereen zou wel denken dat ik kilometers af ging leggen op die prachtige ijzers!
Aangekomen in het park wandelde ik met de bungelende schaatsen en een interessant smoel langs al die ijspret hebbende idioten op het bevroren water. Beetje meewarig keek ik dan naar het ijs om de indruk te wekken dat de kwaliteit daarvan ver beneden peil was voor een kunstrijdster van mijn niveau.
Voor mij beslist geen wintersport.
Categoriearchief: Thuis
Ik zie, ik zie …..
Dat ruimteschip is niet gekomen op 14 oktober. Geef ze eens ongelijk. Je gaat natuurlijk niet midden in een kredietcrisis 14 miljoen lichtjaren aan brandstof vergooien om vervolgens tot de ontdekking te komen dat je op een hopeloze puinhoopplaneet bent geland. Dan blijf je fijn thuis in je eigen melkwegstelsel.
Maar nu wil het geval dat er bij mij ook voorspellende gaven zijn opgepopt. Ik voorspel belangrijke zaken en die komen in negen van de tien keer uit. Dat doen een hoop van die RTL-sukkels mij fijn niet na. En ik doe het nog gratis ook.
Hier komen er een paar:
– Met Sinterklaas en Kerst zal er voor een recordbedrag aan kadootjes worden gekocht.
– Met oudjaar zal het bedrag uitgegeven aan vuurwerk alle voorgaande jaren doen verbleken.
– Over een half jaartje is de kredietcrisis alweer lang voorbij maar moeten wij er toch nog voor boeten.
Niet dat je er iets aan hebt, aan zulke voorspellingen maar ik ben nog een beginneling h� Dus het echte werk komt nog als ik een beetje op dreef ben.
Op dit moment wil het nog niet op alle fronten zo lukken met dat voorspellen en dat heeft zo zijn consequenties. Waar andere vrouwen hun creditcard moeten inleveren omdat ze naar de DeDrieDolleDwazeDagen zijn geweest mag ik nog kopen wat ik wil.
Als het maar geen aandelen meer zijn…
Okê, oké, oké. Maar ook dat komt weer goed. Vertrouw maar op mijn voorspellende gaven.
Ook niet een paar INGtjes?
NEE!!!!!
Okéééé-TV
Wat een geluk dat de televisie veel winterprogramma’s alsnog op de buis plettert. Want wat je in de winter mist (en wij missen veel) kun je alsnog zien. Zo vielen wij gisteravond in het programma “Niet eten maar daten” ofzoiets. Een vrouw kookt niet zelf voor 5 mannen en steeds moet er eentje naar de snackbar. De vrouw in kwestie zei om de twee woorden “Okéééééé!!” en dat beviel de mannen blijkbaar wel. Aan het einde is er nog eentje over en die mag kiezen tussen een geldbedrag houden of sex tegen betaling van dat geldbedrag. Zo ongeveer ging het.
Een heerlijkheid zo’n programma! Je doet meer mensenkennis op dan tijdens een studie psychologie. Uiteraard koos de Okéééé-vrouw de foutste man. Wij hadden haar indringend gewaarschuwd doch blijkbaar komt dat niet over als je voor de buis zit. Je zou van de techniek van vandaag toch iets anders verwachten. We konden niet eens Neeeeeeeeee Sms-sen naar een duur nummer. Grote fout.
De winter belooft dikke pret te worden want we krijgen ook iets met de titel “Miljonairtje trouwen” of iets dergelijks en in de jury zit de jongste zus van Marco Borsato. Althans, zo ziet ze er uit. In het voorstukje zie je haar snikkend uitroepen: “Ik zeg doooooor!” Die tranen verbazen mij niks want ik denk dat ze net aan haar verborgen delen heeft zitten krabbelen en als ik dat doe met zulke nagels springen ook de tranen in mijn ogen. En niet van plezier.
Kortom, laat het nieuwe televisieseizoen maar beginnen. Straks even 5 kilo borrelnootjes halen (om mee te gooien) en met een gele stift de gids door om alle okéééé-TV programma’s aan te strepen.
Je moet er niet aan denken dat je er eentje mist.