Laat ik het maar gelijk ronduit zeggen: Mijn bijna nieuwe blauwe jas is gejat. Of liever gezegd omgeruild voor een oud vod in dezelfde kleur en van dezelfde maat. Kan altijd nog een vergissing zijn maar het lijkt er niet op want wat wil het geval? De dief (dievegge dus in dit geval) heeft de spullen die in de zakken van mijn bijna nieuwe blauwe jas zaten netjes in haar ouwe afgedragen vod gedaan. Mijn horloge en mijn winkelwagenmuntjes heb ik dus nog. Pas de ochtend na het restaurantbezoek merkte ik dat er een oud blauw vod op mijn kapstok hing. Ach ja, een mens is niet altijd even fris aan het einde van zo’n avond. Mijn bijna nieuwe blauwe jas hing in het restaurant netjes onder de jas van mijn vriendin en blindelings heb ik het goedgelijkende vod gegrepen en mee naar huis genomen. Mijn jas was toen al op weg naar zijn nieuwe huis want anders zouden dat horloge en die muntjes niet in de zak gezeten hebben. Restaurant nog gebeld maar geen meldingen van verkeerd meegenomen jas.
Bij deze even een woordje aan de dievegge.
“Wat dacht je bij jezelf? Jij verlepte slakrop? Ik ruil mijn ouwe vod voor een nieuwe met een Edgar Vos labeltje in de kraag? Nou ik zal je eens wat vertellen. Ik had van het begin af aan een beetje spijt van die jas. Het was een uitverkoopje (anders koop ik natuurlijk noooooooit een Edgar Vos). De rits doet het niet lekker en het is een onwaarschijnlijke ouwe truttenjas ! Heb je natuurlijk even over het hoofd gezien in die donkere hal. Ha Ha Ha Ha ! Nu zit jij opgescheept met een model jaar nul. Veel plezier ermee. En dat labeltje in die jas? Ziet niemand. Behalve de gek die hem straks weer van jou pikt omdat ze denkt dat het wel iets bijzonders zou kunnen zijn. Is het niet. Gewoon model VVD in CDA kleur uit de oertijd ! En dat ouwe vod van jou ga ik straks in de vuilcontainer smijten. Mocht je dan alsnog, via het restaurant, laten weten dat je “per ongeluk” de verkeerde jas hebt meegenomen dan weet ik lekker nergens van. Ik ga een vlotte, leuke, gezellige knalrooie jas kopen met een rits die het goed doet. Zonder kaklabel in de nek. En kom ik je tegen in het winkelcentrum met mijn jas aan dan lach ik je vierkant uit. Wat een misser die jas ! Maar ik ben er mooi vanaf.”

Pas nu begin ik er een beetje van te bekomen. Een aantal dagen heb ik het filmpje steeds weer afgespeeld in mijn hoofd en langs mijn snappertje laten gaan. Het wilde niet tot mijn botte brein doordringen dat dit echt was. Ik zag het met eigen ogen en hoorde het met eigen oren maar twijfelde toch aan mijn geestelijke vermogens. Veel plezierige avondjes gehad weet je? En dan wil het weleens even scheef zitten in de hersencellen. En je ziet tenslotte veel van die gemanipuleerde filmpjes vandaag de dag. Het hele internet staat er vol mee dus ik speurde naar de bewijzen van nep en namaak. Maar heus, dit was echt. Anderen zagen en hoorden het ook en bevestigden het. Uitgezonden op de Nederlandse Televisie en nergens terug kunnen vinden in de media. Dat is toch raar. Het had voorpaginanieuws moeten zijn. Met grote koppen en schreeuwende teksten had het in alle kranten moeten staan. Maar daar kwam ik het niet tegen. Waar gaat het hier om? Het gaat om het asbestschip de Otapan. De Otapan bevat 54 ton asbesthoudend materiaal en niet slechts 1 ton en dus mogen we het in een donkere, niet met name genoemde, plek stoppen. Logisch toch? Dat krijg je van jokken en sjoemelen. Maar een nevergonnebee van de VVD stond als een breedlachende rimboekikker op de TV te vertellen dat Greenpeace ervoor gezorgd had dat het allemaal uitgekomen was en dat Greenpeace dus ook maar voor een oplossing moest zorgen. Je begrijpt niet waar zo’n afgekloven afwasborstel het vandaan haalt. We zouden zo’n sperzieboonmetkaassaus toch de grens over moeten jagen met z’n allen. En dan komt er nog bij dat er mensen zijn die op deze partij stemmen. Heus ! Zulke bezopen kokosmakronen bestaan echt ! Leg het mij uit. Leg het mij alsjeblieft uit !