De supermarkt is net een klein pretparkje. Er gebeuren de leukste dingen maar je moet wel goed kijken en luisteren. Vorige week nog stond ik in de rij (alweer) achter een meneer die, volgens het meisje achter de kassa, 69,95 eurietjes moest afrekenen.
De man was blijkbaar niet zo’n geroutineerde boodschappendoener en had dit bedrag niet voorzien. “Mag ik 50 euro pinnen en de rest kontant betalen?” vroeg hij. Dat mocht van het lieve kind. De 50 euro pinnen was zo klaar en daarna moest de rest nog uit de knip komen. Het niet-blonde meisje pakte een stukje kassarol en een pen om de rekensom te maken. Ze begon met het verkeerd om op te schrijven. 50 min 69,95 en dat was een rekensom waar ze niet uitkwam. Nu konden wij allemaal wel 19,95 roepen maar daar trapte ze niet in. Na even puzzelen trok ze haar la open en haalde er een rekenmachientje uit. Ook geen simpel apparaat hoor ! Maar na tien keer allerlei sommetjes ingetypt te hebben moest zij toch ook constateren dat er nog 19,95 te betalen was. De man rekende af en vertrok met een blik van verbijstering op zijn gezicht.
Ik was aan de beurt en heb haar nog geprobeerd uit te leggen dat ze de bedragen nu ook allemaal twee keer op de kassa had aangeslagen. De eerste keer 69,95 en daarna 50 euro pinnen en toen nog 19,95 kontant. “Dan heb je misschien een verschil vanavond” dacht ik haar wijs te maken. Ze staarde me aan of ik Tjetjeens met Chinees accent sprak. “Ik ben nooit zo goed geweest in hoofdrekenen” zei ze nog.
Echt leuk, de supermarkt.