Blog door gastschrijver PdeB

En toen lagen er wat ouwe en overtollige aantekeningen en krabbeltjes van de Koningin zomaar in een ordinaire vuilcontainer! Oei!

Dat was natuurlijk smullen voor de jongens en meisjes van het nieuws, jammer alleen nou dat er zo weinig bijzonders tussen zat: wat plannen voor dienstreizen en linten-doorknipperijen, dat was al. Zelfs een ordinaire telefoonrekening of een aanmaninkje van een postorderbedrijf ontbrak, laat staan een verdwaald liefdesbriefje of zoiets aardigs.
Natuurlijk hoort het dumpen van oude papierboel niet. En een béétje Kabinet van de Koningin zal toch niet al te veel moeite kennen om een degelijk papierversnipperaartje aan te schaffen, zo krap kan het budget toch niet wezen? Bij de Blokker of het Kruidvat en dergelijke hebben ze heus regelmatig leuke aanbiedingen, hoor.
Trouwens, Majesteit hoeft heus niet zelf over straat door weer en wind en tussen het gemene volk door om zo’n apparaat te verwerven, nee, daar kan zij gewoon haar Kabinets-directeur Schellekens achteraan sturen, die is tenslotte mr en heeft vast voor zulke moeilijke zaken gestudeerd.
Dat onze perfectionistische vorstin hierover wel ontstemd zal zijn geweest laat zich wel raden; onze onvolprezen RVD beperkte zich weer eens tot een ouderwets nummertje bagatelliseren en sussen.

Intussen mis ik iets belangrijks in de verslaggeving hierover, zowel van Nova als van hun collega’s. Ik vraag me echt af hoe Nova er zo toe kwam om in die Kliko te gaan grasduinen! Zomaar een ingeving? Zo van: “Kom, laten we nou eens gezellig in die grijze vuilbak bij het Kabinetskantoor duiken, leuk joh, wie weet wat allemaal vinden!” Dat is wel erg onwaarschijnlijk, toch? Nee, dan moet ik toch eerder denken aan een tipgever, hetzij van binnen, hetzij van buiten. Die laatste zou bijvoorbeeld de lokale vuilnisman kunnen zijn, die een keer zo’n plastic vuilniszak uit z’n handen liet vallen en toen wat wegwaaiende velletjes heeft gelezen en dat weer aan collega’s doorgegeven heeft, enz. Of misschien wel een plaatselijke verslaafde die nachtelijk onderdak meende te vinden in die container, wat vellen uit openscheurende zakken las en vervolgens bedacht dat hier mogelijk een slaatje uit te slaan viel. Nog aardiger wordt het te speculeren over tipgevers van binnenuit! In beide gevallen kan de persoon in kwestie zijn gedreven door ofwel eerlijke en oprechte ofwel profijtelijke en wraakzuchtige motieven.

Het zou goed zijn als Nova hierover ook nog verslag doet: bronvermelding kan tenslotte geen kwaad. Graag met vermelding van het betaalde ‘smEUrgeld’ in deze en ook aan wie natuurlijk.

In afwachting daarvan controleer ik vanaf nu mijn vuilnisbak grondig of er niet per ongeluk persoonlijk aantekeningen tussen zitten: je weet maar nooit welke verknipte ziel daarin is geïnteresseerd. Ze zullen er maar achter komen wanneer ik mijn vakantie gepland heb en waarheen?!

Blog van gastschrijver PdeB

Iedereen kent toch wel de bekende Disney-figuren: vader en zoon Wolf, oftewel de Kleine Boze Wolf en de Grote Boze Wolf? Oorspronkelijk was er alleen de Grote Boze Wolf die in een tekenfilmpje de Drie Kleine Biggetjes probeerde te vangen, voornamelijk door met veel geblaas en gepuf hun huisje plat te blazen. Later, in de vervolgverhaaltjes, kwam er een zoontje bij dat de Kleine Boze Wolf genoemd werd, maar dat als contrast tot de Grote Boze een onwaarschijnlijk lief karakter bezat en zelfs dik bevriend was met genoemde 3 biggetjes.
Zelfs zijn nare papa wist-ie nog in het gareel te houden, desnoods met wat geweld, namens hem uitgeoefend door de forsgebouwde meneer Beer. Dit aardige wolfje had dan ook eigenlijk Kleine Brave Wolf moeten heten.

De afgelopen ruim 7 weken hebben we met z’n allen in toenemende verbijstering de ondergang kunnen meemaken van de heer Wolfowitsch, directeur van de Wereldbank.
Die instantie dient n.b. voor het bijstaan van de zwakkere economieën in de wereld en vervult daarmee dus een welhaast liefdadige rol in de overigens spijkerharde bankwereld. Deze Wolfowitsch nu – wiens naam feitelijk betekent: Zoon van de Wolf (witsch is namelijk ‘zoon’ in het Russisch) – heeft zich gedragen als de spreekwoordelijke Grote Boze Wolf. Had hij dan zelf geen Kleine Brave Wolfje tot kind? Neen, wel een vriendin, en die wist hem te verleiden tot het uitdelen van 2 douceurtjes: een nieuwe baan en een zeer vet salaris. Als dank daarvoor heeft zij hem inmiddels verlaten… Had hij nu maar zo’n schattig Klein Braaf Wolfje gehad! Die zou hem vast hebben voorgehouden wat de juf op school over al zijn smoezen te zeggen zou hebben gehad:
1) “Ik was nog maar net begonnen en had ’t zo moeilijk te wennen aan m’n nieuwe baan”.
Zielig en ongeloofwaardig: niemand komt op zo’n post zonder rijke
ervaring in dat vak.
2) “Mij stond altijd alleen maar het belang van de zaak voor ogen”.
Leugen: eigenbelang stond dus voorop, in ieder geval persoonlijk belang.
3) “Iedereen maakt toch wel eens een foutje?”
Naar anderen wijzen: Nee, Wolvenzoon: je blijft zelf verantwoordelijk!
4) “Tis maar zo’n klein misverstandje; het valt in het niet bij al mijn grote resultaten.”
Bagatelliseren! Zeker als je beseft hoeveel deze “Wolf in schaapskleren”
heeft bijgedragen aan de oorlog in Irak!

Al bij al een zielige vertoning, die godbetert nog zeven weken gerekt werd, alleen met als doel: een fraaie ontslagbrief met daarin ook weer voor meer dan één uitleg vatbare teksten, en een – jawel, daar IS-ie weer – hele vette bonus van 4 ton. Hoezo ‘belang van de bank’, hoezo ‘anderen maken ook wel eens een foutje’? Nee, meneer Wolvenzoon, je hebt je minderwaardig gedragen, zoals elke Wolf in Schaapskleren doet; een kleinzielige vertoning met al je smoezen, dus wel degelijk ‘klein’: een Kleine Grote Boze Wolf!

Meneer Beer: ben jij er ook nog, ergens? Grijp dan je allergrootste knuppel uit het rek en ram daarmee onze Midas nog één keer zijn valse gemene kop in elkaar, alsjeblieft. Dat zal pas echt in ‘het belang van de zaak’ zijn. En wordt je dan aangehouden en heb je nog smoezen nodig? Leen ze gerust en uitvoerig van de (ex)grootste baas van de Wereldbank; ze staan hierboven!

PdeB