Het botert niet tussen mij en de telefoon. Hoe het komt weet ik niet maar meer dan me lief is tref ik aan de andere kant één of andere halve zool. Zo ook vandaag weer. De omfloerste en zeer traag sprekende stem aan de andere kant behoort aan een dorpsgenote die ik wel van naam ken maar niet van gezicht.
“Zeg Cor-Net-TE” sprak de trage, donkere stem “mag ik even wat van je tijd stelen om je wat te vertellen.”
Al mijn haren gingen overeind. Ook op plekken waar geen ruimte is om overeind te gaan staan.
“Als ik nee zeg dan bel je zeker op een later tijdstip terug?” vroeg ik.
“Uuuhhhhhhh, ja” zei de grotbewoonster op verbaasde toon.
“Ratel je verhaal dan maar af. Dan hebben we het allebei tenminste achter de rug” zei ik.
“Tja, het zit zo Cor-Net-TE. Mijn man en ik geven een avondje waarop een aantal leuke mensen komen en op die avond beginnen we een Landmark Cursus. En nu zouden we jou willen vragen of je ook komt. Op die avond leer je om weer met je voeten in de aarde te staan. Om kontakt te maken met jezelf. Omdat we allemaal van die momenten hebben waarop we dingen willen zeggen die we niet durven zeggen.”
“Auw, auw, auw” riep ik heel hard en begon te snikken.
“Wat is er Cor-Net-TE. Heb je je pijn gedaan?”
Ik zeg gierend “nee mens, ik glij van mijn stoel van het lachen. Hou toch op met die nonsens. Ik sta zo diep met mijn poten in de aarde dat het een wonder is dat ik nog normaal boodschappen kan doen.”
“Oh, wat fijn voor jou.”
“Vinnik ook. Dus ik heb jou cursus niet nodig. Ik zeg toch al alles wat me voor de bek komt en het kan me niet schelen tegen wie.”
“En je wilt niet nog assertiever worden? Meer succes hebben? Gelukkiger zijn?” vroeg het gehersenspoelde monster.
“Kan niet” zei ik “op alle fronten zit ik al aan het plafond.”
“Weet je dat zeker?” vroeg ze doordrammend.
“En nou ga ik ophangen” zei ik “want je begint me stierlijk te vervelen.”
En opgehangen heb ik.

En nu maar kijken of ik ook een brief krijg van een advocaat. Zoals Karin Spaink die hier een stuk schreef over Landmark.
Er zijn vast ook positieve geluiden terug te vinden. Die mensen weten namelijk niet dat je ook gratis je gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen kunt vergroten.
Heel simpel door vijf minuten per dag speciaal daarvoor ontworpen spelletjes te spelen op internet.
Misschien werkt het niet. Maar het kost ook niks.

SGP-Tweede Kamerlid Bas van der Vlies wil niet dat de papieren acceptgiro zal verdwijnen en vervangen zal worden door een digitale nota zoals een aantal banken voorgesteld hebben. Van der Vlies wijst erop dat ouderen en visueel gehandicapten vaak geen gebruik (kunnen) maken van internet en dat ze derhalve onnodig op kosten gejaagd gaan worden. Leuk verzonnen van deze mannenbroeder maar niet helemaal zuiver op de graat. Er zijn veel, heel veel, ouderen die geen enkel probleem hebben met internetbankieren. En ook onder visueel gehandicapten zijn veel slimme tiepjes die vast veel beter met de computer overweg kunnen dan de achterban van de heer Bas van der V. Want dat is de doelgroep die Bas wellicht voor ogen heeft. Zijn eigen achterban. De zwarte gristengordel die radio, TV en computer in de hoek van de duivelse zaken hebben gezet. Weliswaar heeft de SGP tegenwoordig een website (maar niet op zondag) en verschijnt Bas zo af en toe op TV (alleen als het niet anders kan) maar veel verder dan dat willen ze niet gaan. Deze Amish van de Nederlandse samenleving zou graag ergens in de jaren vijfig blijven hangen en derhalve gooit Bas de ouderen en de visueel gehandicapten even in de hoek van onnozelen die niet mee kunnen met hun tijd. En dat onder het mom van kosten. Waar ik Bas niet over hoor is over de brief die ik afgelopen week kreeg van De Postbank. Die brief gaf mij een keuze uit twee mogelijkheden.
1. Ik mag mijn betaalpas houden maar moet daar 10,95 euro per jaar voor gaan betalen.
2. Ik neem geen betaalpas en kan vervolgens mijn eigen geld niet meer opnemen.
Lollige keuze nietwaar? Geen mannenbroeder die hier over gevallen is. En toch moeten nu rekeninghouders van De Postbank, waaronder ook ouderen en visueel gehandicapten, 10,95 per jaar gaan ophoesten voor een pas waar ze geen nee tegen kunnen zeggen.
Heb je een en/of rekening dan kun je wel beslissen om in het vervolg nog maar één pas te houden en je partner van geldopnemen uit te sluiten. En misschien vond Bas dat nu juist wel een goed idee. Ik hoor het hem zeggen:
“Vrouw. Wij gaan 10,95 per jaar besparen door nog maar één betaalpas te nemen. Als je geld nodig hebt dan zeg je dat tegen mij en als je mij voldoende hebt uitgelegd waar je dat geld voor nodig hebt dan zal ik het wel even voor je halen.”
Nee Bas. Er zullen voldoende argumenten te vinden zijn om de acceptgiro te laten blijven.
Maar svp niet een etiketje plakken op bepaalde groepen van deze samenleving. Want zolang als jij dat wel doet blijf ik dat ook doen.
Een zwart etiketje. Ook op zondag.

“Met Tempus Energielease.”
“Met Cornette. Ik heb een brief van u gekregen dat ik vandaag thuis moest blijven omdat u van Eneco een PEWO verwarmingscomponenten zou moeten vervangen. Er is echter niemand komen opdagen.”
“Oh jee. Tis wat. Effe kijken. Wat is uw postcode?”
Ik ratel de postcode.
“En wat is uw huisnummer?”
Huisnummer gegeven.
“U zit niet in mijn computer.”
“Dat klopt, want ik zit aan de keukentafel.”
“Ha, ha, en waarom zouden wij komen?”
“Om de PEWO verwarmingscomponenten te vervangen.”
“Oh jee. Tis wat. Iets met verwarming dus. En wie is uw woningbedrijf?”
“Ikzelf.”
“Oh jee. Tis wat. En wat is uw naam?”
Naam gegeven.
“En uw adres?”
Nogmaals het adres gegeven.
“En uw postcode?”
Nogmaals de postcode gegeven.
“En u zegt iets over POEWOE?”
“Dat zegt u. In de brief die ik hier voor me heb. En het is PEWO.”
“Oh jee. Tis wat. Effe kijken. Nee hoor, ik kan niks vinden.”
“Er ligt hier anders wel een brief van u voor mijn neus.”
“Oh jee. Tis wat. Het ging toch over de verwarming? Effe zoeken. Ja ! Hier heb ik wat. Een ogenblikje.”
Vijf minuten niks-aan-de-hand-muziek later ……
“Hallo mevrouw. U wordt gebeld. Maar niet vandaag.”
“Ik begrijp dus dat er niemand komt?”
“Dat zal wel niet. Maar ze gaan u bellen.”
“Ik heb anders wel een hele dag vrij genomen naar aanleiding van uw brief.”
“Oh jee. Tis wat. Ze zijn nu bezig alle klanten te bellen. En u gaan we ook bellen.”
“U hoeft mij niet te bellen want u hebt mij nu aan de telefoon.”
“Oh jee. Tis wat. Maar ik weet er niks vanaf.”
“Dat is meer dan duidelijk. Ik wacht het wel af.”
“Oké. Doei !”

Tempus Energielease. Onderdeel van Eneco. Miljoenenbedrijf. Dikke bonussen.
Dag vrije dag.