Zoals jullie weten reizen wij met het openbaar vervoer want geen auto. (Een paar jaar later hadden we weer een auto.) Altijd lachen met dat openbaar vervoer. Maar ach, wij troosten ons dan met de gedachte dat het in de auto ook niet altijd pret was. Op “ons” station zijn maar twee sporen. Op spoor 1 gaat de trein naar Den Haag en Amsterdam en op spoor 2 richting Rotterdam, Dordrecht en nog verder. Andersom kan niet want dan botsen ze op elkaar. Als de omroepster van de NS echter rondroept dat de trein naar Den Haag en Amsterdam over vijf minuten binnenkomt op spoor 2 dan rent de hele meute de trap af naar de overkant. Trein komt vervolgens binnen op spoor 1. Rent de hele meute weer terug. Altijd lachen met die NS. Het woord vertraging is geschrapt. Als de trein om 16.37 uur moet binnenkomen en het is 16.37 uur dan roept de NS-mevrouw: “De trein van 16.37 komt over 15 minuten binnen op spoor 2.” Allemaal heel gewoon. Onze bus stopt voor het station en 10 minuutjes later gaat de trein. Moet je makkelijk halen toch? Niet als je nog een kaartje moet kopen want bij de kaartjesautomaten staan lange, lange rijen. Dus op naar het loket. Hoera ! Er is nog een loket. Daar ben je gelijk aan de beurt. Wat blijkt dan? Op ieder kaartje moet je een toeslag van 0,50 eurocent betalen om de loketjuffrouw te bekostigen. Het lijkt wel een openbaar toilet. Je hebt echter geen keus anders mis je je trein. Ook mensen die niet willen pinnen zijn hierdoor de klos. Ouderen dus vaak. Maar het ergste van het openbaar vervoer zijn de reizigers zelf. Tassen en vuile schoenen nemen de plek in waar andere reizigers zouden kunnen zitten. Zeg er maar niks van want je kunt een puist voor je kop krijgen. De trein uitstappen valt nog niet mee. Slechts met grof geweld kom je naar buiten en doe je niks dan duwen de instappers je gewoon weer terug de trein in en eindig je in Venlo. Overal ligt rotzooi. Lege blikjes, papieren zakjes van de broodjes, ouwe kranten en nog zowat afval.
Laten we het maar eens toegeven. We verdienen geen beter openbaar vervoer.