Jaaaa. Zit ik hier te webloggen aan de keukentafel op het oude afgestofte laptopje die middels een geheim wit doosje aangesloten is op het lichtnet en zodoende kontakt heeft met het grote netwerk boven. Glaasje wijn erbij, man aan het aanrecht (een aanrader dames), drie boeken, twee tijdschriften en een krant om te lezen, aaipot op de kop en af en toe een pijltje smijten in het nieuw opgehangen Dartbord. Geen wonder dat ik rond een uurtje of negen ’s avonds omdonder. Rond die tijd hoef je weinig meer te doen dan de deur op een kier te zetten en door de tocht val ik om. De slaap komt altijd binnen vijf minuten en is diep en vaak droomloos. Voordeel is dat ik rond een uurtje of vier/vijf in de ochtend tot grootse daden te bewegen ben. Tijdstip van in slaap vallen heeft daar overigens weinig mee te maken. Want ik ben dan wel geen avondmens maar de woorden: kroeg, uit eten, vrienden op bezoek, uitgaan en lol maken houden mij tot diep in de nacht vrolijk. Echter, ook dan is er de in mij wonende kabouter die rond een uurtje of vijf in alle kamers van mijn lijf het licht aanknipt. Eerst in het hoofd en vervolgens zakt hij af naar beneden om de rest van het ouder wordende kasteel tot leven te wekken. Ik geef daar niet aan toe. Neen, driewerf neen ! Ik blijf lekker liggen. Soms wel tot zes uur en in uiterzonderlijke gevallen zelfs tot zeven uur. Dat is pas uitslapen. De torenkamer van het kasteel wil echter niet meer meewerken en daar blijft het licht aan. Wereldproblemen worden opgelost, logjes worden geschreven, logo’s worden ontworpen en kabinetsformaties zijn een fluitje van een cent. De Man slaapt door dit alles rustig heen. Hij heeft zo’n kabouter niet en moet met grof geweld tot slapen gebracht worden om over het wakker worden maar helemaal niet te spreken. Soms gaat er een oog open als ik in het donker rond loop te scharrelen. “Sta je nu alweer op?” Voor het antwoord slaapt hij alweer. En ik denk aan die stille uurtjes die voor mij liggen. In het donker aan de keukentafel, kopje koffie, drie boeken, twee tijdschriften en een krant. En nu dan mijn lichtnetlaptopje erbij. Geluk? Geluk is soms niks meer dan een klein wit doosje in het stopkontakt.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Wat een keuzeprobleem zo ’s morgens vroeg: boeken, krant, tijdschriften, laptopje met geheim klein doosje. Of kun je als vrouw gewoon van dat alles tegelijk genieten? (Volgens Vriendin kunnen vrouwen hun aandacht tegeljkertijd over veel meer zaken verdelen dan mannen.)
Ik ben een echte avondmens, en dan diep de nacht in, als het even kan.
Altijd leuk, lekker doorsurfen!
@Ton. Inderdaad. Vriendin heeft gelijk. Dit is nog rustig vergeleken bij een drukke dag. Graag veel tegelijk anders slaat de onrust toe.
Heb je soms een aantal reacties in al je ijverigheid “opgeruimd”?
@Harry. Ik ruim alleen spam of hele grove reacties. Die ik overigens zelden krijg. Maar er is van alles mis met comments en e-mail.
Reacties van vorige week komen nu binnen. Net als e-mails.
Terwijl dat nu juist niets met Casema te maken heeft.
Ach je, cyberspace heeft zo zijn kuren.
Is het zo beter, Cornette? Andere dingen doe ik in een aparte mail….
Hee je bent een beetje stil ….
hoe herkenbaar is dit. Zo heb ik de eerste Golfoorlog beleefd, F lag diep in slaap en ik sloop stiekem naar beneden om op BBC angstig te kijken naar wat ik verwachtte te zien.
die lieve arme Iraakse jongens , die tot gort zouden worden geschoten en die er eigenlijk helemaal niks mee te maken hadden.
De reactie van Meneer Helffer is ook verdwenen. Cencuur? Nee, niet bij Cornette. Maar wel vervelend.
wat ontspannen allemaal Cornette! Ge-nie-ten dit stukje. Bij mij wordt het altijd laat. Dan ook nog niet in slaap vallen en dus maar logjes bedenken. Kabinetsformaties doe ik niet aan 😉 En evengoed vaak om 7 uur weer wakker.. terwijl ik echt 8 uur slaap nodig heb. Ik rotzooi maar wat an (“Appel”)