Je komt ze nog tegen want ze bestaan nog echt. Zaterdagvaders. Van die vaders die hun kroost op zaterdag opnieuw ontmoeten na een week hard werken en dan hun afwezigheid goedmaken door moeder een uurtje rust te gunnen en met hun niet-in-de-hand-te-houden kinderen boodschapjes gaan doen. In de supermarkt zijn ze een ramp maar bij de bakker kunnen ze er ook wat van. Papa staat eerst 10 minuten voor joker in de rij en komt er dan pas achter dat hij een nummertje moet trekken. Hij heeft er slechts 21 voor zich maar ach, het gaat snel. Terwijl de kinderen achter zijn rug de winkel afbreken staat papa trots voor zich uit te kijken. Hij doet dit toch maar voor moeder! Een kwartier en 21 nummers later is papa aan de beurt. Hij heeft een kwartier en 21 nummers na kunnen denken over zijn bestelling maar helaas blijkt dat niet lang genoeg. “Wat zal het zijn?” zegt de geduldigste bakkersvrouw van de wereld. Ze kent haar pappenheimers en weet al precies wat er komen gaat. “Uhhhhhh, wat is dat voor brood?” vraagt papa terwijl hij vaag naar een plank met broden wijst. “Vikorn” krijgt hij als antwoord. “Zitten daar hele korrels in?” wil hij weten. Dat zitten er inderdaad en nu moet de bakkersvrouw opnoemen in welke bruine broden er geen hele korrels zitten. Fijnvolkoren dan maar. De kinderen zien echter hun kans schoon om het niet aanwezige schuldgevoel van paps op te stoken en roepen in koor: “Nee, geen bruin brood hoor!”. Geen bruin brood dus. De volgende vraag zal duidelijk zijn. Wat voor witbrood gaat het dan worden? Het duizelt papa inmiddels en eindelijk doet hij zijn bestelling. Een zucht van verlichting gaat door de winkel. Kinderen zeuren nog een croissantje los en er gaat ook nog een aardbeienvlaai mee naar huis. Want papa trakteert !!
Volgende week zondag is het vaderdag en ook de Zaterdagvaders krijgen hun portie zelfgeprutste rotzooi. Maar ik weet een beter kado. Een broodbakmachine.