Een oude en eigenlijk versleten kurketrekker nam, na jaren slavenarbeid, wraak en beet een stuk uit mijn duim. Een mooie ronde flap vlees wapperde losjes rond en zat nog met een halve centimeter vast aan de desbetreffende vinger. Wat te doen? Goed afspoelen onder de kraan en daarna afdrogen met een keukenrol. Na een halve keukenrol leek het bloeden onder controle. Flapje weer op z’n plek duwen en de woorden ‘ziekenhuis’ en ‘hechten’ ook weer terug in hun mand stoppen. Pleister erover en niet zeuren. Iedere twee uur de flink doorbloede pleister vervangen en na 24 uur bleef ons Hansaplastje schoon. Goed nieuws dus. Na twee dagen stiekem het geval lospeuteren en vreugdevol constateren dat het toch wel geweldig aan het genezen is. Uurtje later laat het flapje weer los en gaat het hele zooitje weer bloeden. Flapje weer vast, Hansaplastje erop en tandjes op elkaar. Afijn, een weekje of wat later blijft het flapje keurig op de plaats delict zitten. Beetje korstrandje en beetje dikke plek maar dat gaat goed komen. Lekker zielig doen en manlief eindeloos de nieuwe kurketrekker laten demonstreren. “Kijk schatje, zo doe je dat.” Na nog een week is het duidelijk dat het flapje voorgoed op zijn plaats zit en gaan zelfs de randjes dicht. De bobbel die overblijft trekt langzaam maar zeker weg. Mijn eerste Ik-wil-mijn-No-Claim-terug oefening is prima geslaagd !
Laat die nieuwe zorgpolis maar komen.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Mijn no-claim is al weg, ik heb voor volgend jaar sowieso al drie afspraken (radiologie, chirurg en radiotherapie). Beetje jammer om telkens opnieuw van de overheid te horen en te voelen dat ze lichtelijk de pest aan me hebben en me daarom straffen. Maar ze zullen vast erg veel van jou houden en trots op je zijn, Cornette, want je bespaart de overheid geld uit.
No-Claim gaat mij niet lukken.
Gelukkig kan ik mezelf oefeningen als de jouwe besparen, want om nou een nieuwe kurketrekker te moeten kopen….
Gewoon whisky drinken, een stuk veiliger.
Wat ’n mens (als Cornette!) al niet doet om haar/zijn no-claim te redden!
Jemig Cornette, ik kan mij niet herinneren zo gelachen te hebben om andermans/vrouws ellende.
Sorry meid, je bent niet alleen geen jammeraar, je bent ook geen zouteloze verslaggeefster maar dat wist ik ook wel.
Bedankt voor mijn weer brede grijns!
Ennuhhh……. dat ‘bobbeltje’ kon wel eens even blijven.
🙂
Echt iets voor jou.
Maar ziet er ook altijd de humor van in.
Goed gedaan hoor.
Groetjes Nel.
iets soortgelijks heb ik ooit gehad met een kaasschaaf: die stond op een gegeven moment rechtop in mijn duim. Ook een flinke lap en deze goed aangedrukt tegen de rest van de duim. Uiteindelijk is het ook blijven zitten en het enige dat je nu nog kunt zien is een litteken.
fijn te horen, dat zoiets ook iemand anders kan overkomen….
En hoe smaakte de (rode) wijn ?
Hahaha leuk beschreven en een loffelijk streven! 😉
Mooi dat de zaak zo goed genezen is, je wil niet weten wat er mis kan gaan met zo’n jaap. Maar het is toch niet uit dezelfde duim gezogen, dat verhaal?? Geeft niet, maar ik dacht zoo…duim…mooi verhaal.Tja een mens wordt achterdochtig hede ten dage. 🙂 🙂
@ Toussaint. Mijn duim is niet groot genoeg om aan te zuigen. Tis echt waar. Ik had de link zelf nog niet eens gelegd. En ik ben nu eenmaal een brekebeen omdat mijn hoofd en lijf voortdurend gescheiden van elkaar dingen doen.
@Cornette: ik zal nooit meer zo achterdochtig zijn en al je mooi verhalen meteeen en helemaal geloven. 🙂
Hoi hoi Cornette,
Even offtopic: Ja die oplichter is zeker waanzinnig handig en ik heb voorlopig voor alle jarigen een apart cadeautje! Inmiddels gaf mijn collega mij het internetadres door waar je hem kunt bestellen. Hij staat op mijn weblog onder “De Oplichter”. xxx Kissie van Cissie.
PS Ook als je er een besteld hebt blijft het heeeeel voorzichtjes aan Cornette. Moet er niet aan denken dat je per ongeluk je zere duim tussen klemt :).
Ach, je hebt nu in ieder geval een stoer litteken om mee op te scheppen.
Hoewaaaaah wat een verhaal 😉
Wijntje om de pijn te verzachten?
Het lichaam kan heel veel zelf, maar daar is een beetje tijd voor nodig.
Ik zou zelf ook nooit naar een dokter gaan als het niet echt hoeft.
whahhahahahahha
u is duidelijk geen amerikaanse
en u wordt ook nooit rijk zo 😀
Prachtig beschreven, Cornette.
Wie niet voor de huisarts verzekerd is, doet het al jaaaaren zo.
hahahaha cornette het spijt me, maar ik kan het lachen niet laten, maar je verteld het zo beeldend dat ik het voor me ze en zelfs het bloed over mijn keukenrol zie lopen hahahahaha och erm,
dat bultje heeft even tijd nodig maar ook weer zijn nuttige functie 🙂 daar herkennen ze je dan later misschien weer aan 🙂
maak er een vrij lome dag van, zonder al te veel ongemakken hoor 🙂
liefs
klapper
Maar op deze manier maak je wel de huisarts “werkloos”. Ik zie het al gebeuren straks. Een paar 1000 mensen krijgen hun schamele no-claim terug met als gevolg dat een dikke 100 huisartsen de WW in gaan. En die huisartsen hebben het al moeilijk genoeg nu ook de apothekers zich als potentiele concurrenten lijken op te werpen.
hellup… ‘k viel bijna van mijn stokje door de al te levendige voorstelling die ik erbij had… hemeltje… ’t is toch goed genezen hé ???
brrr….
Vergat in mijn enthousiasme [ahum] je nog veel sterkte toe te wensen. En laat manlief nou voortaan met scherpe objecten omgaan…delegeren, Cornette. 🙂
OO, wat akelig. Echt nu alles goed met je??
Ha, je bent dus ook een goeie Hansaplast-klant. 😉
Ik ken het verschijnsel van steeds weer openspringende wondjes. Voortaan je man de flessen maar laten openen, die kan het immers zo goed? 😀
Ik zou zeggen: geen fles meer openen, zelfs niet met de nieuwe flesopener. en schrap meteen het openen van blikken en potten ook maar.