Blog van gastschrijver PdeB

Het is weer de periode van het jaar waarin elke directeur, commissaris of ieder ander die iets meent voor te stellen zich vergrijpt aan ‘de Nieuwjaarstoespraak’. Net als bij openingen van het ‘Universitaire jaar’ en bij het houden van een ‘inaugurale rede’ is het daarbij gebruikelijk dat minstens één aspect sterk uitgelicht wordt, dan wel via een extreme stelling in een bijzonder licht wordt gezet.
Gevaarlijk daarbij is dat er dan soms opnieuw zaken naar voren worden gebracht die al eerder in de schijnwerper stonden en toen, al dan niet na strijd, terzijde zijn gelegd. Het is dan alsof men probeert door herhaling alsnog zijn zin door te drukken.

Zo is nu dan weer het beruchte onderwerp ‘pensioenleeftijd omhoog’ weer van stal gehaald door de baas van EZ (Economische Zaken), Buijink, in diens nieuwjaarsartikel in een economenblad. Natuurlijk vindt hij dat die leeftijd omhoog moet om de ‘krapte op de arbeidsmarkt’ te bestrijden.
En let daarbij op: de mensen worden toch steeds ouder, dus doorwerken kan makkelijk! En langer werken per dag/week moet ook maar kunnen.
Alsof de mens geschapen zou zijn om alleen maar te werken, het liefst zo hard mogelijk, en bij voorkeur tot aan de dood, want dat scheelt weer pensioenuitkering. De moderne slaaf in optima forma! Dat vooral heertjes zoals Buijink het meest financieel profiteren van al deze inzet, daarover zwijgen zij angstvallig. “Maar ik werk toch ook door na m’n 65e?” hoor je zo’n directeur-generaal al roepen. Ja: bestuursfunctie hier, commissariaatje daar, en maar vangen. Nou wil ik hem toch eens aan de slag zien gaan als vuilnisophaler, stratenmaker, bouwvakker of in de verpleging, dan piept hij wel anders! Wellicht is het een idee om vanaf het 65e jaar de hoger- en lagerbetaalde banen met elkaar te laten ruilen? Dan kan de arbeider ook eens echt wat verdienen en leert de andere kant wat echt zwaar werk inhoudt, vooral als je ouder wordt.

Jarenlang is indertijd gestreden om die pensioenwetten en dergelijke met heel veel moeite voor elkaar te boksen, en nu zou de nieuwerwetse ‘hogere stand’ dat weer gaan ondermijnen en afbreken? Oude tijden herleven!
Nee, het blijft opletten met zulke lieden. Het enige wat helpt, is er – eveneens met herhaling van argumenten – dwars tegenin te blijven gaan, anders zien we doorvoering van zo’n regeling echt nog eens waarheid worden.
Laten we met z’n allen nou toch goed het volgende overwegen. ‘Krappe arbeidsmarkt’ betekent: meer arbeid dan mensen. Dat kun je ook bestrijden door wat van die arbeid te laten vallen. Het heeft wat minder economische stijging tot gevolg, maar het mensdom als geheel zal meer rust krijgen en mogen genieten van het bereikte. Maar ja, daarvan gaan lieden zoals heer B. en de zijnen ernstig trillen en jammeren: daar gaat m’n winstmarge!