Het is leuk om als meisje geboren te worden. Dat weet je in het begin misschien nog niet maar later in het leven blijkt dat vele voordelen te hebben. Er zitten echter ook nadelen aan en één van die nadelen is dat mensen denken dat je poppen wel leuk zult vinden. Zo kreeg ik ook al vroeg mijn eerste pop en ik had geen idee wat ik ermee moest. Je kon de kop eraf trekken en er weer opzetten. Met de armen en benen ging dat wat minder goed. Begraven leek leuk en ook heb ik er wel een paar verzopen in de vijver. Niet veel later kregen wij onze eerste echte hond en die had de gewoonte om ze weer op te graven. De pogingen om Cornette met poppen te laten spelen werden al snel gestaakt en ik mocht weer gewoon tekenen, knippen en plakken. Begin jaren 60 kwamen de eerste Barbies op de markt en dat was het natuurlijk helemaal. Ik kreeg ze in alle soorten en maten met vreselijke priegelkleertjes erbij. Barbies vond ik echt fantastisch. Je kon ze kaalknippen en met olieverf beschilderen al bleven ze dan wel heel lang kleverig. Waterverf bleef er niet goed opzitten. Met kraaltjes beplakken was nog het grootste succes. Zag die lange dunne draadnagel er tenminste nog een beetje leuk uit. Vaag herinner ik me dat er een Ken bijkwam. Wat er van de jongen terecht is gekomen is vaag in mijn herinnering maar dat het niet goed met hem is afgelopen staat wel vast. Waarschijnlijk zal er in de toekomst een groepje archeologen op een Barbiegraf stuiten. Hele mooie versierde Barbies met één Ken waar het ontbrekende stukje alsnog is aangeplakt.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Geloof het of niet; Ken is veranderd in Willem-Alexander, toen hij met Maxima ging trouwen. In gala-tenue.
Maar Indigo. WA heeft iets wat Ken niet heeft. Anders hadden ze nu niet twee kinderen gehad. 😉
grinnik!
Tot de de Klaus Barbiepop kwam. Dat was toch iets meer voor jongetjes …
De gehele houterige, stakerige, a-seksuele, ongelofelijk Amerikaanse familie heeft van meet af aan bij ons geen poot aan de grond gekregen m.u.v. de meegebrachte exemplaren van vriendjes en vriendinnetjes; jésses!
M’n oudere zus had er wel een stel, maar poppen waren aan mij ook niet besteed. Ik had een hele kist met plastick boerderij beestjes en autootjes waar ik jaaaaren zoet mee ben geweest.
Haha weer een min of meer vergelijkbaar logje! Ik had ook de pest aan poppen, kon er te weinig echt mee spelen. Ik was meer het buitenspeel-type: rolschaatsen, verstoppertje, badminton etc. Als moeder heb ik ook een hekel aan Barbie omdat het zo akelig rolbevestigend is, maar we hadden er wel een paar. (Nep-barbies dan, want de echte waren heel erg duur).
ik was dol op barbies! de 1e hadden van die rare stijve benen weet ik nog wel. Later kwamen er meer buigzame exemplaren en die waren een stuk fijner om mee te spelen 🙂
Dat ken!
Jaaaaaaa barbies! Ik knipte hun haar altijd af en ze moesten altijd maar slapen van me. Arme poppen, ze hadden geen leven bij me. 😉
haha… reuzeleuk geschreven… en wat je er allemaal mee hebt uitgevreten vind ik helemaal het einde !!! haha
was jij er ook zo één?
mijn ouders gaven het al snel op, maar de man die de koeien kwam melken (poging tot pc omschrijving van wat ze vroeger een arbeider noemden) bleef ze maar geven…
Wat was ik gelukkig toen ik een dochter kreeg. Eindelijk kon ik met goed fatsoen mijn Barbies en poppen weer van zolder afhalen. Wat een teleurstelling toen bleek dat mijn 1e dochter geen poppenkind was en al mijn gekoesterde poppen en prachtige oude Barbies in no-time naar de vuilnisbelt hielp. Mijn 2e dochter werd wel een poppenkind, maar helaas kon ik haar niets meer bieden uit mijn kindertijd, want dat alles was daar zuslief om zeep geholpen.
Je hebt nu eenmaal poppenkinderen en geen poppenkinderen. C’est la vie :-).
‘k Val een beetje uit de toon waarschijnlijk, maar ik ben dól op poppen! Vroeger al, maar tegenwoordig nog. Ik heb een behoorlijke poppenverzameling (ongeveer 250) en daarnaast nog een aardige Barbieverzameling (ongeveer 50)
Maar verder ben ik wel aardig hoor…;)
poppen… brrr… nog een jeugdtrauma ook. Skipper, herinner je je Skipper nog? Zo’n all american puber? Kreeg ik. Vanzelf geen Barbie – wij waren streng katholiek. Op de een of andere manier is Skipper in één dag zoekgeraakt. ??? De straf was voor een heel leger Skippers. Dus: poppen? nieks voor mij.
Mij lijkt dat je je aardig vermaakt hebt met die poppen! Sommigen tuttelen, anderen slaan erop met een hamer. Spelen is leren (ook jaren 60).
Mijn dochter en mijn moeder zijn ook niet zo popperig. Misschien dat het een generatie overslaat.
Lol.
make barbies more interesting
barbies are old eny body awser me please right now!tell me yall!
Mooie Barbie.
Alleen zijn haren lijken wel croes.