Hotelletje

We leven in een tijd dat we wat scheef kijken naar rugzakken op stations en in metro’s. Zijn we veilig? Gaat het ons ook gebeuren? Waarschijnlijk wel. Maar eigenlijk kan het je altijd en overal overkomen. Ik herinner me nog dat ene hotelletje in Luxemburg. Lang, lang geleden, toen we nog jong en onbezonnen waren, trokken we met ons autootje richting het Zuiden. Wat we deden onderweg weet ik niet meer maar we kwamen niet ver die eerste dag en zochten een hotelletje in Luxemburg. Nu, vele jaren later, weet ik dat de hotelletjes die mijn lief uitzoekt meestal pas later leuk zijn. Na de vakantie, als je het aan vrienden zit te vertellen. Toen wist ik dat nog niet. Het gevonden hotelletje lag wat afgelegen in de bossen en had een leuk Italiaans restaurant. De juffrouw achter de receptie zou op de Wallen geen gek figuur geslagen hebben. Heel strak in iets korts en het haar hoog en blond. Er was nog een kamer en wij installeerden ons voor de nacht. Na een opfrissertje togen wij naar het restaurant en bestelden daar een leuke maaltijd. Nog maar net voorzien van onze gerechten zwaaide de buitendeur open en wat daar binnenkwam deed de haren over ons hele lijf overeind gaan staan. Nu zijn we niet bang uitgevallen en zeker toen nog niet maar dit was absoluut niet goed. Een grote man met een dikke jas los over de schouders en een gleufhoed. Wat het echter onplezierig maakte was de troep bodyguards om hem heen die overduidelijk gewapend waren. Er daalde een ijsdeken over het hele restaurant en iedereen begon te vliegen en te rennen om het Al Capone naar de zin te maken. Alles kwam uit de kast. Sigaren, champagne en een heerlijke biefstuk die door zijn bewaakapen voor hem gesneden werd. Wij waren de enige vreemde eenden in de bijt en overduidelijk niet welkom. Voor ons dat op wat minder vrolijke wijze duidelijk gemaakt kon worden vertrokken wij snel naar onze kamer alwaar wij de kasten, stoelen en tafels voor de deur schoven. We hebben nog wel wat geslapen maar vertrokken de volgende morgen vroeg met de snelheid van het licht. Het kan je overal overkomen en het hoeft helemaal geen terrorist met een rugzak te zijn.

13 gedachten over “Hotelletje

  1. nel

    Inderdaad het kan overal gebeuren.
    Julie zullen wel geschrokken zijn.
    Maar achteraf is het een spannend verhaal.
    Groetjes Nel

  2. rob

    Doet mij denken aan dat morsig hotelletje in de Franse Jura, Pont de Roide om specifiek te zijn, waar de muren van de kamer waar mijn jonge dochters sliepen, met bloed bespat waren. En niet zo zuinig ook.

  3. blue

    hihihi onwijs leuk verhaal! geeft me inspiratie voor een logje :)Ik ben helemal into the Soprano’s en zie het tafereel zo voor me;) jaaaaaaren geleden maakten wij iets dergelijks mee in Frankrijk op een camping. En ook in Sacramento waar je een groezelig motel vonden in een heeeel verkeerde wijk, brrrrrrrrrrrrrrrr!

  4. Therese

    die gevaarlijke tijd was, een tijdje geleden, bij mij en mijn ‘reisvriendin’ nog niet doorgedrongen. Iemand vroeg ons even op zijn tas (heel groot) te passen, omdat hij naar de wc moest. Nou, dat deden wij dus, vriendelijk als wij zijn.
    Pas maanden later dachten wij: was dat nu wel zo verstandig? Ik ben zelf niet zo achterdochtig van nature en eigenlijk is het doodjammer dat je dat nu wel moet gaan worden

  5. Pasula

    Heerlijk verhaal! Zo moest ik toevalligerwijs een keer in Rotterdam overnachten terwijl alle hotels al vol zaten. Kwam dus in een aggenebus hotelletje aan wat geen gasten gewend was. (dekmantel voor drugs) De hele nacht geen oog dichtgedaan met het kapotte raam en een douche die maar half functioneerde. Ben om 6 uur ’s ochtends maar vertrokken…

  6. pascha

    Je speelde gewoon mee in een film! Geweldig verhaal… vooral dat schuiven van meubilair voor de deur…. hebben jullie achteraf niet ontzettende gelachen

  7. Radar

    De suspense druipt er weer eens van af, Cornette!
    Heerlijk verhaaltje met gelukkig een goede afloop.

  8. Emile

    Prachtig verhaal, heb nog even andere logs ook bekeken en zijn erg goed.
    Ga straks nog even verder lezen.
    Doeiii

Reacties zijn gesloten.