Muziek kan soms rechtstreeks van de CD je ziel in stuiteren. Lang geleden had ik dat met de CD La Llorona van Lhasa De Sela. Niet alleen een bijzondere zangeres maar zeker ook een heel bijzonder mens. Nadat ze in 1997 haar eerste CD had uitgebracht raakte ze een beetje van de grond los door het succes en wist niet wat daarmee aan te vangen. Ze liet alles achter zich en begon, met haar drie zussen, een klein rondreizend circusje in Frankrijk. Aangezien ze van oorsprong Mexicaans is was dat een hele stap. Na een aantal jaren stilte lukte het haar om weer muziek te gaan schrijven en zes jaar na haar eerste CD kwam de tweede. Eigenlijk heb ik die nog niet durven luisteren. Je loopt altijd het risico dat de magie van de muziek die je kent doorbroken wordt. Die eerste CD heb ik een aantal keren aan mensen laten horen en vrijwel altijd met het resultaat dat ze deze muziek absoluut niet kunnen waarderen. Daar sta ik niet zo van te kijken want al vaker is gebleken dat ik er een nogal brede en soms wat bizarre smaak op het gebied van muziek op na hou. Of, zoals een op bezoek zijnde vriend weleens zegt tegen mijn lief: “Snel, snel, zoek iets uit anders zet ze één van haar eigen CD’s op.”
Toch wil ik jullie graag laten kennismaken met Lhasa in deze stille log-zomerweken en wie weet kom ik dan wel iemand tegen die ook zegt: “Mooi !”.
Update: Lhasa De Sela is overleden op 1 januari 2010