Er bestaat, althans voor mij, een prachtige manier om het leven tot op het bot te doorgronden en dat is winkelen in de supermarkt. Niet met je boodschappenbriefje langs de rekken razen en alles in je wagentje smijten wat je nodig hebt maar langzaam, heel langzaam langs rekken lopen met produkten die je nooit koopt en de gebruiksaanwijzingen lezen. Daar leer de je mensheid kennen en daar zie je wat er omgaat in deze maatschappij. Wat is er mis met ons? Wij komen tijd en creativiteit te kort. Dat is wel duidelijk. Er is een nieuwe broodmix van Koopmans in de smaak Salami/knoflook. Het is heel duur en hoeft niet de rijzen (tijd !) en wat moet je er zelf nog aan toevoegen? Salami ! (creativiteit). De gekheid ten top. Maar het kan nog erger. Ik zie grote dozen die amper in mijn mandje passen met “Wereldmaaltijden”. Nooit geweten dat er zoiets bestond als wereldmaaltijden. En wat moet ik daar zelf nog bijsmijten? Groente, vlees en rijst. Wat zit er dan in die doos? Het duizelt me maar ik zet door, ik ben niet bang. Pastasauzen (heel duur) die uit niets anders bestaan dan gemalen tomaten en wat kruiden, kant en klaar stoommaaltijden (nog duurder) die je waarschijnlijk achterlaten met een gevoel dat een patatje oorlog er nog wel in zou gaan. Flessen met spul waar je alleen maar water bij gooit, even schudden en dan heb je pannenkoekenmix. De wereld is gek geworden en wij sponseren dat. Blijkbaar is er vraag naar. Tijd hebben we niet meer en creativiteit al helemaal niet meer. Wat is er fout gegaan met bloem, eieren, melk en een snufje zout? Waarom maken we ons druk om zeehondjes wier kopje wordt ingebeukt door een werkeloze Canadase visser en eten we wel kant en klare plofkippen en voorgeroosterde gemartelde biggetjes? In de supermarkt moet ik eerst langs 20 meter kant en klaargedoe dat versgemaakt nog geen 15 minuten nodig heeft om vervolgens te belanden in de zee van opgeleukte toetjes waar je het maagzuur bij kado krijgt en ik vraag me nog maar eens af: “Wat is er toch met ons?” Het verse deel, voor mensen die nog zelf koken, wordt kleiner en kleiner. Een aardappel schillen en koken om daarna zelf te bakken is een lachwekkende bezigheid geworden. We rukken een megadoos open om er een zakje uit te halen en binnen 10 minuten op tafel te zetten omdat …… ja omdat wat? We pletteren een Lonnie in de magnetron omdat ….. ja omdat wat? Tijd, tijd en creativiteit. We hebben geen tijd meer. We hebben geen zin meer. We willen zitten en hangen na een vermoeiende dag en om vooral niet ontspannen in de keuken te staan. Zelfs geen kwartier. Koken is voor veel mensen geen manier van ontspannen meer. Liever een zak euro’s neerpletteren en een kwartier besparen dan zelf nadenken. Het is de bedoeling van de fabrikanten dat we over 5 jaar maximaal 8 minuten koken nodig hebben om een avondmaaltijd te produceren. Dan denk ik aan die mediterrane landen waar mensen uren in de keuken staan en avonden aan tafel zitten om samen gezellig en lang te eten. Maar ja, die worden dan ook een stuk ouder dan wij. En wat doen mensen met de 10 of 20 minuten die ze besparen op een dag. Daar ben ik nou nieuwsgierig naar. Talpa kijken misschien?
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Talpa? No way José!
Verleden week hebben twee buurkinderen stomverbaasd toegekeken hoe ik zelf pizza maakte van eigen deeg en versgesneden ingrediënten. Ze hadden geen idee hoe dat ging en verbaasden zich erover dat sommige moeder blijkbaar nog alles zelf maakten.
..En dan de terminologie in de supermarkt zoals; vers gesneden, vers verpakt, ed alsof dat impliceert dat je vers eten op je bord krijgt.
Het ritueel van samen eten kopen, bereiden en nuttigen heeft een sociale functie die ik niet zou willen missen.
Gemak dient de mens.
Gaat niet voor mij op in dit geval. Ik ben een doe-het-zelver! Alleen: ik smijt niet, raas niet, pletter niet, gooi niet, ruk niet en ik pletter niet…;) 🙂
Hier wordt nog uitgebreid en ouderwets gekookt, terwijl het staat te prutten nemen we een borrel erbij en dat mag best tijd kosten.
Ik kook ook nog hoor.
Niet alle dagen.
Maar toch minstens 4x per week.
Dinsdags eet mam lief lasanje
Wand dan is mijn bingo avond en koop ik een zakje patat.
En eet hem op de bingo op.
In het weekend doen we ook soms makkelijk.
Dus Maandag Woensdag en donderdag word er gekookt.
En Vrijdags eten we vis
En soms op Zondag kook ik ook.
Groetjes Nel
Ook hier wordt nog elke dag gekookt. En in het weekend zelfs uitgebreid. Zo af en toe een kant en klare maaltijd (type wereldmaaltijd) gewoon uit nieuwsgierigheid.
Maar er gaat niets boven vers gekookte groente, vers gebakken vis of andere verse spulletjes.
Ik hou van koken en doe dat het liefst ook gewoon, maar maaltijden uit een pakje zijn behalve sneller ook goedkoper dan wanneer je alle ingrediënten los haalt. Toegegeven, de smaak wordt er niet beter op, maar in deze tijden wil de portemonnee ook wat 😉
Ik vind uitgebreid koken heel leuk………… maar niet in Nederland, niet in mijn kleine -ik kan mijn kont niet keren- keuken, en niet alleen voor mezelf (iets wat dagelijks voorkomt). Ik kook ”echt” bijna elke dag. Ik koop voornamelijk biologische producten. Moeders recepten smaken nooit zoals ze bij haar smaken. Ik kwak en smijt me helemaal gek (vooral met verse kruiden) en het smaakt altijd. Jammer dat ik wel altijd zelf de afwas moet doen…
En zo weet ik er nog wel een paar. Wordt er nog wel een krant gelezen of een boek of een tijdschrift? Is er nog tijd om kinderen op te voeden of wordt dat meer en meer het werk van grootouders? Worden er nog wel gesprekken met elkaar gevoerd? Of stappen er steeds meer mensen in de achtbaan waarin nog alleen maar wordt geleefd om te werken met als opbrengst geld, waarvoor geen tijd meer is om het uit te geven?
Ja, wij koken ook nog elke dag en soms niet alleen voor de kinderen, maar ook dóór de kinderen. Het probleem met ouderen is vaak dat ze zo’n verrotte haast hebben om van hun pensioen te genieten. Soms heb ik er ook niet veel fut voor, dan eten we iets makkelijks, maar wel iets zélf gekookts makkelijks. Ik hou n.l. wel van “We willen zitten en hangen na een vermoeiende dag”, maar dan wel ná het koken, maar het mag allemaal niet baten: volgens Brinkhorst en de zijnen werk ik nóg niet (hard) genoeg….
Ach ieder zijn manier! Ik kook ook zelf, meer om kosten te besparen dan dat ik het nou zo geweldig leuk vind. Eten doe ik wel erg graag … Liefst als een ander het klaar heeft gemaakt 😉
Maar mensen die voor de gemakkelijke kant en klare hap kiezen… van mij mogen ze hoor!
Trouwens, ik duim alvast voor morgen voor je!
Hoop dat je gauw hier wat kunt laten horen.
Ik vraag me af waarom zoveel mensen tegenwoordig een enorme keuken willen kompleet met alle franje als ze toch niet willen koken? Waarom zijn er juist nu zoveel tv chefs die een superster status genieten? Volgens mij waren er nog nooit zoveel kook shows op tv. Koken is uit maar kijken naar koken is in ?
Niet moeilijk doen. Gewoon aardappelschilmesje, zak met superaardappelen van meneer Heijn, sperziebonen, entrecootjes/karbonaadjes e.d. en aan de slag. Fast food is not my cup of tea.
Beetje kookgek ben ik wel, ik geef het toe. Maar….geen muts en geen schortje 🙂
ik kook graag en probeer ook zo min mogelijk kant en klare dingen te kopen, zelf maken is veel lekkerder, maar soms heb ik daar niet de tijd voor, helaas.
Op het moment staan op mijn fornuis sudderlapjes te sudderen, ook niet iets dat iedereen nog maakt!
@ Radar. Oh, ik dacht eerst dat er stond: Alleen een muts en een schortje. Dat is pas leuk koken ! 😉
Alleen bij speciale gelegenheden, Cornette!
Als ik alleen ben en de hele dag op kantoor, 120 km van huis, heb gewerkt, ben ik een echte magnetroniseur. Echt koken vind ik leuk als ik er de tijd voor wil/kan nemen en er ook een ander is die daar plezier van heeft.
hmmm……ik herken mezelf wel in het verhaaltje, Cornette 🙁 ik hou helemaal niet van koken en ben dol op alles wat snelklaar is! en die wereldmaaltijden vind ik zalig! vooral de burritos en de kip tandoori, mmmmmmmmmmm 🙂
mooi stukje weer Cornette!… Koken… heerlijk… instant bleh…. en volgens mij is het ook nog ongezond. Liever een keer boontjes met aardappelen en een zelfgeknede bal,…dan een kant en klare risotto waar je zelf nog aan toe moete voegen…..
als grootverbruiker koken&stomen maaltijden (die ik dan ook nog door albert laat bezorgen), kan ik je inlichten.
De drie kwartier die ik daarmee bespaar (geen boodschappen, geen koken, geen afwas) gebruik ik om de logs te lezen…
ik krijg de meeste van zulke dingen niet in mijn boodschappenmand omdat ik weet dat ik ze ook niet door mijn keel zal krijgen… gewoon de hoeveelheid bewaarmiddelen die erin wapperen, de vieze plastic en de onnatuurlijke kleuren… griezel… neen, ik teen liever naar de biowinkel en wanneer ik niet zoveel zin heb in koken, dan wordt het sla en tomaten, groentenburger en rijst of aardappelen of we gaan naar het sociale restaurant waar het nog gezellig is ook en ook allemaal vers gefabriceerd !
Ik koop alleen wat er op het briefje staat, en ik volg alleen de publieke omroep.
Interessante tekst en gelijk heb je natuurlijk wel. Ben denk ik wel een van de uitzonderingen die het heerlijk vindt om lang in de keuken te staan. Het ligt eraan of degene voor wie je kookt dat ook kan waarderen.
Zelf moet ik er niet aan denken, aan dat snelle magnetronvoer. Heb ook geen behoefte om het uit te testen, dan bak ik nog liever snel een ei ofzo 😉
Tsja Cornette, ten eerste moet je al van koken houden! Dat doet lang niet iedereen maar ook niet iedereen heeft het in de vingers. Mijn vriendin leert het nooit, net als er mensen zijn die nooit leren autorijden. Ze doen het wel maar beleven er geen genoegen aan.
En dan de tijd. Toen ik nog werkte kwam er alleen in ’t weekend wat van, van alle tijd nemen voor ’n maaltijd.
Op werkdagen had ik echt de puf niet meer. Niet werken? Da’s flauw natuurlijk, iedereen wil werken.
Nu ik niet meer werk ben ik ‘de schade’ aan het inhalen. Ik vind het heerlijk maar dat vond ik toen ook alleen kun je maar één ding tegelijk.
Maar dat we het met z’n allen érg goed hebben is duidelijk! Want daar is het natuurlijk (ook) ’n gevolg van.
Laten we toch maar hopen dat dat nog even duurt.
Ik kook nog! Van römertopfgerechten tot griesmeelpudding, … enz. Heel af en toe een gemaksdagje, maar over het algemeen komt er bij ons ‘echt’ eten op tafel.
Ik hou te veel van groenten, om van die kant en klaar producten te gebruiken. Die wereldmaaltijden zijn bovendien allemaal veel te zout en lijken niet op waar ze op moeten lijken. Kijk hier maar: http://www.rvu.nl/kvw/index.php?i=8&r=60&n=895
Ik durf het bijna niet te zeggen: Mijn hobby is het niet en zal het ook nooit worden, koken. Ik hou van snel en niet te ongewikkeld. En er moet vooral niet te veel tegelijk moeten gebeuren, want dan raak ik op tilt.
Zonder de wereldmaaltijden lukt dat nog best aardig, maar als iemand dat klusje van me over wilt nemen, zal ik niet moeilijk doen!
Ik volg je helemaal Cornette!
Mijn man en ik koken ontzettend graag met z’n tweetjes, hij de knoflookjes en de uitjes snijden, ik het pannetjeswerk. Glaasje wijn erbij, beetje kletsen, beetje proeven, beetje experimenteren met de versgekochte produkten. Maar ja, de een vindt dat leuk en de ander vindt dit leuk. Wij houden dan weer niet van museabezoek!
We hebben ook met z’n tweetjes een paar kookworkshops gevolgd, Italiaans, Provencaals…
Late reactie hier 🙂 sinds ik ziek thuis zit is koken juist het meest leuke wat ik doe! Kan heel lang “kooktv”, kookboeken en kookblogs bekijken e.d. om daarna me heerlijk uit te leven in de keuken met verse producten *duh*. Wereldmaaltijden ooit geprobeerd uit nieuwsgierigheid, maar ik vind het vies. Doe het liever zelf.