Verloren en gevonden

Vanmorgen, op de weegschaal staande, schoot er weer van alles door mijn hoofd. Bijvoorbeeld dat je beter kunt aankomen terwijl je weet waar het van is dan dat je afvalt terwijl je niet weet waar het van is. Ik vond hem zelf wel behoorlijk briljant voor de vroege morgen. Daarna peinsde ik over het verliezen van 100.000 euro. Zomaar gevonden in een plastic zak ergens in een bos. Er gaan toch dagen voorbij dat ik geen 100.000 euro in een plastic zak heb zitten. Ook niet ergens anders in trouwens. Als de eigenaar van het geld zich blijft verstoppen dan krijgt de eerlijke vinder na een jaar het geld mee naar huis. Zou me niks verbazen als de verliezer van het geld dan alsnog een bezoekje bracht aan de vinder. Stuk veiliger dan je melden bij de politie die vervolgens wil weten waarom je denkt dat het jouw geld is en hoe je eraan gekomen bent. Zou je dan niet gewoon kunnen zeggen dat je dat jaren lang gespaard hebt onder je matras en dat je op een mooie zondag ging wandelen en dat je bij gebrek aan een hond besloot om je gespaarde geld mee uit te nemen? En tijdens een wat minder helder moment ben je die plastic zak gewoon verloren. Of gaat het met geld soms net als met kilo’s? Dat je wel weet hoe je eraan gekomen bent maar geen idee hoe je ervan af moet komen? Kon ik die kilo’s ook maar achterlaten in een plastic tas in het bos. Ik kwam ze nooit meer ophalen en de vinder mocht ze gelijk houden. Zo zal het met die 100.000 euro ook gaan. Er komt niemand om die tas vragen en na een jaar is de vinder een rijk mens. Maar niet iemand waar ik mee zou willen ruilen.

23 gedachten over “Verloren en gevonden

  1. Marijke

    Mooi verhaal!
    .. ik denk altijd aan mijn slanke innerlijk… dat is namelijk ook heel fijn!

  2. klaproos

    whahahahaha ja dan ging ik ook met een tasje lovehandles wandelen cornette maar ik vrees… ik vrees dus echt voor jou dat je moet verder dromen en fantaseren waar je die kilo’s laat en die 100.000 gaat halen 🙂
    máár fantaseren is niet verkeedr cornette helemaal niet verkeerd, er lopen zoveel fantsieloze figuren rond dat het wel weer eens heéél verfrissend is om dit te lezen…

    Dream on girlllll

    en je zonnetje….
    kom ik voor jou brengen :0)

    http://img270.imageshack.us/my.php?image=klik5oa.swf

    liefs klapper

  3. ton

    Maar ja, als niemand die kilo’s komt ophalen, zijn ze na een jaar voor de vinder. Zal ‘ie blij mee zijn!

  4. genevieve

    haha… leuk beschreven… enne… brrr… neen, ik zou zoveel geld niet willen vinden… eng… jakkk… ik ben veel te wantrouwig voor zulke zaken…

  5. plutone

    Ik kijk weinig op de weegschaal, maar als ik niet kan rennen zonder mijn fietsband te voelen lillen dan voelt dat heel ongemakkelijk. Je bropek zit dan ook niet lekker meer. Een goed doel om het ding voor te bestrijden helpt dan enorm, bijvoorbeeld het vooruitzicht in zwembroek te moeten verschijnen.
    Ik hoop, in de zomervakantie veel te gaan wandelen. En als ik zo’n zak vind, dan vind ik dat helemaal niet eng hoor, alleen dat jaar wachten…..

  6. Radar

    Stel je voor, dat iedereen gevonden kilo’s bij de politie gaat inleveren.
    Dat worden een hoop gewichtige zaken om op te lossen voor de Hermandad.

  7. Willem die Madocke maeckte

    Ruim een jaar geleden kwam ik plotseling 10 kilo aan: ik was altijd ca. 75 kg. Nu dus 85. Ik heb er heel even bij stil gestaan en toen gedacht: nou, die 85 kilo dat ben ik dus in mijn volgende levensfase, zo hoort het te zijn.
    Ik heb er vrede mee en leef vrolijk verder hoor!

  8. marcella

    iemand nog een slimme opmerking waarom ik kleiner wordt ?
    De laatste keer bij de huisarts vond zij mij 1,5 cm korter dan ik haar zelf net vertelde. Nu lieg ik in mijn paspoort. Ik heb er vannacht een kilo afgedroomd, ik was mijn plastic zak met 100.00 euro kwijtgeraakt in het bos.

  9. Pasula

    Kilo’s in een plastic zak ik het bos…ik vrees dat de plantsoenendienst dan overuren ging draaien.

  10. Erik

    Nu ben ik een eerlijk mens maar mocht ik zoiets vinden weet ik het nog niet, niemand die eerlijk aan dat geld is gekomen gaat er mee in het bos wandelen.

  11. Ary

    Tja, moeilijk dilemma hoor. Ik worstel liever met een paar lichamelijke kilo’s die ik moet kwijtraken dan een keuze te moeten maken tussen terugbrengen of het geld houden.

  12. hanneke

    als ik ooit nog eens kilo’s kwijt zou raken (ijdele hoop, als het zou gebeuren, dan was het allang gebeurd, gezien de moeite die ik er voor gedaan heb), dan moeten het wel blijvende kilo’s zijn en niet van die rot-kilo’s die je weer terug krijgt ?kunt krijgen.
    Dus niks overtollige kilo’s in een zakje in het bos dumpen, je moet er toch niet aan denken dat die dan weer door de eerlijke vinder weer bij je op je stoep (lijf) worden gelegd.
    Maar wat me ook bezig houdt? Hoe komt iemand op het idee om in een plastic zak in het bos te gaan kijken wat erin zit! Ik zie wel vaker een zakje liggen, maar ik heb nooit gedacht om daar dan ook eens in te kijken. Misschien had ik dat toch moeten doen! Maar ja, het risico dat je daar andermans surplus aan kilo’s in vindt en dat je die dan na een jaar moet houden……….
    toch maar niet kijken!

  13. pascha

    hahahaha…. wat een inspirerende gedachtengang. die weegschaal moet je nooit wegdoen (en ‘m zeker niet achterlaten in een bos)…die is goud waard !

  14. Harry

    Die 18 kilo’s, die ik, sinds ik ben gestopt met roken, ben aangekomen, horen bij mij. Als die van de een op de andere dag weg zouden zijn zou ik alleen nog maar een zak met botten zijn. Ik ben gewoon die ik ben met alle extra’s.

  15. fialas

    mijn vriendin is ook eens in een bos een zak tegengekomen. Een maandje verliefd, maar oen ze na een jaar nog niet van hem af was heeft ze maatreglen genomen.

  16. genevieve

    hoi… het moment is aangebroken… ze zijn mijn weblog aan het verhuizen…
    Als ik morgenvroeg opsta… is het gebeurd… hopelijk… en dan pfffffffff…. zien we wel…
    liefs
    Geneviève

Reacties zijn gesloten.