Tag archieven: overheid

Het potje

Er was eens een meneer en die werd voor veel centjes ingehuurd door een overheidsinstantie. Die meneer moesten ze per uur betalen. Dat noemen we met een duur woord een Externe.
Deze Externe moest ook weleens een reisje maken en reisjes worden altijd geboekt door de overheidsinstantie zelf. Daar hebben ze een speciale afdeling voor. Die afdeling heeft als opdracht meegekregen dat alles zo goedkoop mogelijk moet.
Dat is logisch want uiteindelijk komen de centjes van de belastingbetaler vandaan. Zo gezegd, zo gedaan. In plaats van een rechtstreekse vliegreis van twee uur te boeken bedacht de reisafdeling dat het veel goedkoper was om van A via C naar D en vandaar naar de eindbestemming B te gaan.
Alles bij elkaar duurde de reis van de dure meneer 18 (achttien) uur. En al die tijd was hij in dienst van het overheidsbedrijf en moesten ze hem dus zijn uurtarief betalen. Dat waren bij elkaar heel veel centjes.
Zo werd de reis toch nog vele malen duurder dan een rechtstreeks ticket van A naar B.
Toen een slimme ambtenaar (want die bestaan echt) daar een opmerking over maakte zei de verantwoordelijke baas: “Ja, dit is wel veel duurder maar dat geeft niet want het komt UIT EEN ANDER POTJE.”

Mijn leven is een stuk rijker geworden sinds ik dit waargebeurde verhaal heb gehoord. Ik gebruik het nu thuis ook.
Bij het shoppen op internet gebruik ik nu de creditcard van De Man in plaats van die van mijzelf. En als hij zeurt dat ik teveel geld heb uitgegeven dan roep ik: “Dat geeft niet want het komt UIT EEN ANDER POTJE.”

Dus dan weet u dat, geachte belastingbetaler. Als de centjes uit uw linkerbroekzak komen dan is dat iets heel anders dan wanneer ze uit uw rechterbroekzak geplukt worden.
Toch fijn om te weten.

En wie denkt dat dit een zeldzaam voorkomend geval is moet gewoon lekker verder slapen.

De MobiKey

Blog uit 2009. Je kunt je er heden ten dage geen voorstelling meer van maken.

De Man is sinds kort in het jaloersmakende bezit van een MobiKey. Gekregen van De Baas. Een MobiKey maakt het mogelijk om thuis in te loggen op het computernetwerk van De Baas mits je computer aldaar aanstaat.
In eerste instantie werd dit geval uitgedeeld om te voorkomen dat tijdens de Grote Boze Griep Golf het halve Ministerie leeg zou staan. Niet dat iemand daar iets van merkt want ze kunnen dat hele Ministerie opheffen zonder dat iemand daar wakker van ligt.
Maar nee, men deelde MobiKey’s uit om instorten van de wereld te voorkomen.
Dus je gaat met een dikke keel en waterige ogen en al een beetje koorts naar huis en dan denk je: “Ik laat mijn computer aanstaan want dan kan ik morgen fijn thuiswerken.”
De volgende ochtend en de dagen daarna hang je schuin in de kussens, bevend van de koorts, rillend van ellende en ben je uiteraard hartstikke blij met je MobiKey. Wat een fijn ding! Daar wil je er nog wel twee van. Ook handig straks op de Intensive Care.
Nu de Grote Boze Griep Golf wel meevalt schijnen er nog meer voordelen aan zo’n handig apparaat te zitten. Je kunt de files ontwijken. Je kunt onverwacht thuisbijven bij je zieke kind/moeder/buurvrouw. Je kunt in het weekend fijn een paar uurtjes werken.
Moet je wel al die tijd je computer op het werk aan hebben staan voor het geval je overvallen wordt door een aanval van werkzucht. Beetje extra stroomverbruik is niet erg.
Het ding doet het trouwens erg slecht. Als aanloggen al lukt dan is de zaak niet vooruit te branden. Geeft niks want met hoge koorts werken je hersens ook niet dus dat komt mooi uit.
Al met al heeft het de belastingbetaler weer de nodige stuivers gekost. Ondertussen moet ik denken aan een uitspraak van een huisarts die wij jaren geleden hadden. Die zei altijd:
“Werk is werk en thuis is thuis en die twee moet je goed gescheiden houden.”
Wijze woorden.