Tag archieven: onderwijs

Het Falend Onderwijs?

Blog van gastschrijver PdeB

Nou, daar hebben we dan met z’n allen dus zo’n 40 jaar over gedaan: simpelweg erkennen dat al die moderniseringen in ons onderwijs van nul en generlei waarde zijn geweest, en integendeel de boel alleen maar telkens verder achteruit hebben doen kachelen!
Van de week was er (heel kort maar in het nieuws, gek genoeg, gezien het grote belang) het bericht dat een palementaire commissie onderzoek had gedaan naar de effecten van jarenlange aanpassingen op de kwaliteit van het onderwijs en daarvan in het rapport ‘Tijd voor Onderwijs’ verslag had gedaan.
Wel, het resultaat loog er niet om, een ‘hard oordeel’ heet zoiets. Men had in de jaren negentig procesmanagers de vernieuwingen laten doen. Maar dat hadden wij met z’n allen die commissie wel kunnen vertellen. Sterker nog: dat hebben we jarenlang al geroepen en opgemerkt, vooral ook leraren, ouders en leerlingen, alleen luisterde er blijkbaar niemand. Natuurlijk zagen we toch allemaal jaar op jaar hoe de kwaliteit terugholde?
En volgens mij loopt dat al van veel eerder: uit de 70- en 80-er jaren, dus eigenlijk alles na de Mammoetwetten.

Neem nou bijv. de Nederlandse taal. Er zijn intussen rapporten uitgekomen over het niveau van schrijven als geheel, met daarbinnen weer specifiek: de grammatica, de spelling. Er werden complete herscholingprogramma’s op de universiteit ingesteld om verse studenten wat bij te spijkeren, en daarna bleek dat nog altijd zo’n 60% faalde voor de volgende toets.

En dan de pure handwerkbanen, zeg maar gewoon: de ambachten. Al vanaf de 70-er jaren liep de kwaliteit daarvan merkbaar terug. Al jaren roepen bedrijven dat er zo’n schrijnend gebrek aan vakmensen is (de bouw, de houtverwerking, de staal, noem maar op) en geen wonder. Jarenlang werd een op zich prima streven: “iedereen gelijke kansen in het onderwijs” volkomen verkeerd toegepast: doorstuderen en vooral theoretische vakken waren belangrijk, en werd dan ook voor zoveel mogelijk mensen verplicht gesteld. Dat werd dus ook iedereen opgelegd die liever en veel beter met de handen werkte. Diep ongelukkig zijn de meesten zich daardoor gaan voelen, maar ja, als die groep niet meedeed bleven ze ook ver achter in het salaris, en zo hebben duizenden zich manmoedig en wanhopig door allerlei avondstudies en LOI-lessen heen geworsteld, hopend op betere tijden.
Naar nu blijkt feitelijk onnodig, en dus: voor niets. Triest.

Verbijsterend is het ook dat het zo ongelofelijk lang heeft moeten duren voordat de politiek dit fenomeen oppikte. Nu blijkt dan ook dat er niet zozeer telkens naar de BESTE onderwijs-oplossing werd gezocht, maar naar de politiek MEEST AANVAARDBARE. Er is dan ook niet zozeer sprake geweest van een Falend Onderwijs, maar van Falende Politiek.

De oplossing moet nu ook nog maar blijken. Gezien het voorgaande zit er denk ik maar één ding op: naast de voorstellen tot wegwerking van achterstanden in het onderwijs zullen we ook verder moeten kijken dan de neus lang is, en zullen we het verschil in beloning tussen werken-met-je-verstand en werken-met-je-handen moeten opheffen. Alleen dan zal de interesse voor ambachten weer hersteld kunnen worden: door erkenning dat handwerk tenminste gelijkwaardig is aan hoofdwerk!

Maar wat denken jullie zelf: zou men in ‘Den Haag’ al echt zover zijn, dat het roer in deze wordt omgegooid? Als je de starheid ziet van een Bijsterveld tegenover de 1080-uren norm, en je neemt de samenstellende partijen van het kabinet plus de kwaliteiten in de 2e Kamer in ogenschouw, dan is het wel duidelijk wat de grote vrees is.