Alweer een aantal jaren geleden stond ik zo af en toe als vrijwilligster achter de “snoepbalie” van het wijkcentrum in de plaats waar we toen woonden. Rijen met potten snoep in alle kleuren, geuren en prijzen stonden op de bar en de buurtkinderen kwamen regelmatig hun eurocentjes daar uitgeven.
Tijdens een hele stille middag kroop een klein jongetje op één van de barkrukken en begon mij aan te staren. Ik knipoog en hij knipoogt terug. Zijn blik dwaalt vervolgens van de ene snoeppot naar de andere en hij zucht eens diep.
Tja, ik weet het. Het is moeilijk kiezen uit al die soorten.
Om hem een beetje te helpen vraag ik: “Zie je al een lekker snoepje?” Hij knikt verlegen. “Wat wil je dan hebben?” vraag ik vriendelijk. “Een roze biggetje” zegt hij zacht. Ik geef hem een roze biggetje en dan verdwijnt rap in zijn mond. “Dat is dan vijf eurocentjes” zeg ik. Hij kauwt verder en er verschijnen roze schuimbelletjes in zijn mondhoeken want biggetjes zijn grote snoepjes. “Heb je vijf eurocentjes?” vraag ik nog hoopvol.
Hij schut van nee en slikt het laatste stukje door. “Maar je hebt net een biggetje gekocht” zeg ik. Hij glimt en jubelt: “Nee hoor, u vroeg wat ik hebben wou” om zich vervolgens van zijn kruk te laten zakken en naar buiten te rennen.
Mijn collega vrijwilligster staat in het keukentje de slappe lach te krijgen want dit is niet de eerste keer dat hem dit lukt. Ik heb die vijf cent met plezier zelf in de kassa gedaan.
Misschien horen we nog weleens van hem als hij groot is. In de politiek ofzo.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Geen zoon van JPB, dus!
Wat een prachtkind!
Haha, leuk!
Geweldig! Wat een prachtkind!
Wat een geweldig verhaal, maar wel een rat van een jongetje 😉
Wie niet rijk is moet slim zijn. Dat had deze kleine rakker al vroeg door 🙂
Nu maar hopen dat ie een gaatje gekregen heeft…kuch.
“Streetwise kid” he? Zijn vaak de leukste, vind je ook niet?
Leuk hoor doet me denken aan vroeger.
Wij kregen ook nooit geld was er niet.
Maar moesten altijd een uur lopen naar school.
En keken dan altijd op straat.
En vond er vaak wat.
En vlak bij school was ook een snoep winkel.
Als we al maar een cent vonden.
Konden we 2dubbelzoutjes kopen.
En al ssoms een dubbeltje vonden bewaarde we de helft voor als we de andere keer niks vonden.
Zo hadden we toch alle dagen snoepjes .
Waar is de tijd gebleven.
Groetjes Nel.
Geweldig! Slim mannetje!
Wat een heerlijk boefje!