Poepvingers

Het is net alsof ik poep aan mijn vingers heb. Dat is niet zo maar het lijkt er wel op. Dat komt namelijk zo. Een week geleden stond er een pan op de keramische kookplaat. Een pan met een metalen stoommandje erin. Verder niks. Geen water, geen groente, geen aardappelen. Alleen dat metalen stoommandje. En de keramische kookplaat stond al een poosje aan en zie, dat had ik niet in de gaten. Ik pakte op een kwaadaardig moment dat mandje uit die pan en mijn vingers vonden dat een bijzonder onplezierige ervaring. Mijn lief gooide de koude kraan open en stak mijn hand daaronder. Vervolgens ging hij een stoel pakken. “Wat moet ik met die stoel?” vroeg ik nog. “Nou” zei hij “je zit hier nog wel een poosje. En je komt er pas onder vandaan als IK het zeg.” Had ik ineens een leuke strenge knappe dominante man in huis. Ik kon daar echter niks mee want ik moest mijn hand onder die kraan houden. Uurtje of wat later toch maar eens eronder vandaan. Het prikte en prikte en deed een beetje pijn. Dag later waren mijn vingers wit en gevoelloos en een beetje dik. Het is mijn rechterhand maar dat geeft niet want met links kun je ook in je neus peuteren. Met grote interesse heb ik in de week erna het proces gevolgd en nu zijn mijn vingers bruin en is het net alsof ik poep aan mijn vingers heb. Die poep zal wel loslaten t.z.t en dan komen er mooie nieuwe vingers tevoorschijn. Moraal van dit verhaal?
Geen idee.

15 gedachten over “Poepvingers

  1. Lucide

    Die vertederng voor je plots dominante lief …

    Voor de rest: gelukkig kun je ook links typen 🙂

  2. Cornette

    Zolang ik onder water zat deed het geen zeer. Daarna maar even. Ik ben niet zo zeerderig. Doe ook gewoon alles met die vingers.

  3. Foefer

    * is vooral benieuwd of lief nog steeds dominante trekjes vertoont en of dat al tot spannende duo-activiteiten heeft geleid… *

  4. Radar

    Datr heb je , he Cornette. Dat koppie is voortdurend bezig met alle wereldproblemen en dan doe je wel eens iets zonder er echt bij na te denken. Wel zielig voor je.

  5. Cornette

    @ Foefer. Misschien schrijf ik daar nog weleens over. 😉

    @ Radar. Spijker op de kop.

  6. genevieve

    ja, verraderlijk die vuren… heb het haha ooit ook eens mogen ervaren… maar gelukkig is de schade bij mij beperkt gebleven tot vingertoppen met blazen erop…
    Ik moest zo nodig voelen of de kookplaten al warm waren… (was nog zo geen dingen gewend en ze zagen er zo haha ‘cool’ uit…)

  7. nel

    Gaat het nu weer een beetje.
    Je zal wel geschrokken zijn en dan die pijn die je had.
    Groetjes Nel.

  8. Pixie

    Als ik vroeger iets doms deed (en dat gebeurde nogal eens) vroeg mijn moeder steevast bij het zoveelste dat uit m’n handen kletterde alsof het even bleef plakken en vervolgens tóch losliet: “Heb je poep aan je vingers!?”
    Nu snap ik het.

    Doet overigens pijn hoor, brandwonden. Ik word er ’n beetje rillerig van, ook lang daarna en dan heb ik het over ’n plekje van pak ‘m beet ter grootte van ’n aardbei. Meestal doordat ik via de verwarmingselementen de schaal uit de oven gehaald heb.

  9. Mij

    Het moraal? Dat je je kookplaat uit moet zetten omdat je anders poepvingers krijgt mevrouw Stemband.

Reacties zijn gesloten.