Vrouwen mogen niet oud worden. De hele media, TV, tijdschriften en noem maar op staat bol van mooi en jong. Oud komt niet meer aan bod. Geen oudere dames als succesvolle televisiepersoonlijkheden, geen oudere dames in de Sterreclame. Behalve natuurlijk als ze in hun broek plassen want dan heeft de industrie fijne Tenalady’s te koop. Of als ze pijn in hun rug krijgen (oudere dames in reclame mankeren altijd wat) want dan is er ook een pilletje in de handel. Nee, je mag dus wel in je broek pissen maar rimpelen is er niet bij. Dat wordt ons dagelijks vele malen duidelijk gemaakt. John de Mol koopt voor zijn nieuwe zender dure mannen die de 50 ruim zijn gepasseerd maar de enige dame tot nu toe is zijn nog jonge en opgespoten zus.
En al neem je je nog zo voor dat je er niet aan mee zult doen toch is het indoctrineren zo geniepig en zo veelvuldig dat je er eigenlijk niet aan ontkomt. Het is een wonder dat we op onze vijftigste verjaardag niet allemaal een burka kado krijgen of een straatverbod bij daglicht bijvoorbeeld.
Het rare is dat we het ook maar blijven pikken. In plaats van een massale boycot van antirimpelcrème laten we ons steeds meer en meer opspuiten en verbouwen. Weleens een opgespoten man op TV gezien? Ik niet. Weet je trouwens wat de allerbeste antirimpelcrème is? Doodgewone handcrème en wel de goedkoopste die je kunt krijgen. Lekker vet en zeer effectief.
Avondje uit en rimpels moeten even weg? Aambeienzalf is het middel om zeker acht uur een mooie gladde kop te hebben. Zie je wel? Daar gaan we weer. Ach meiden, laten we er toch mee ophouden.
Oud is mooi. Oud is levenservaring. En jong zit van binnen.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Prachtig gezegd! Helemaal waar.
Je slaat de spijker op z’n kop !
Ik wil Hanneke Groenteman en Sonja Barend niet gelijk oud noemen.
Maar zonder facelifst en ander geprutst kunnen de dames nog steeds mee, met inhoudelijke programma`s.
(Sonja heeft even een jaartje vrij, maar die zal wel terugkomen)
Bovendien zie ik bij die dames geen rimpel, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik daar niet zo op let.
Precies; zo is het; jong zit van binnen.
Dat indoctrineren gaat zo stiekem en begint al op heel jonge leeftijd.
Mijn dochter van 8 vraagt nu al eens aan me of ze mooi genoeg is….
Prachtig logje Cornette! En je hebt helemaal gelijk. Ik keek destijds liever naar Simone Signoret dan nu naar Marijke van Helwegen. Maar aan de andere kant doen we het allemaal zelf! Toch? We wÃÂÂllen ook strak staan en ik vraag mij af of dat allemaal aangepraat is. Vrouwen (’n groot deel van de) zijn ijdel, ’n aantal mannen ook en weet jij wat die doen?
Het is allemaal spel. En och, soms vind ik het wel vermakelijk om naar te kijken. Zo vind ik het ook mooi om te kijken naar baltsende aalscholvers en zichzelf bijna opblazende padden.
Om maar wat te noemen.
‘De met beide benen op de grond’ vrouwen, en die zijn er genoeg, kijk maar om je heen, zullen ‘zij’ nooit zover krijgen. Die blijven inderdaad voor alles uierzalf gebruiken; geweldig!
(Ik behoor tot de uierzalfvrouwen.)
je heb helemaal gelijk.
Stoor me er soms ook aan.
Maar dagcreme is voor mij al jaren m’n favoriet.
Meer gebruik ik niet.
En net wat je zegt.
De schoonheid zit van binnen.
En ik ben heel te vreden met m’n lijf.
Groetjes Nel.
Je hebt zó vreselijk gelijk. Die Hollywoodvrouwen van tegenwoordig (en ook andere vrouwen die zich hierdoor laten beinvloeden) verminken zichzelf bijna om de jeugdige look te blijven houden… en met afschuwelijke resultaten soms. Vrouwen zijn ook mooi wanneer ze rimpels, een blubberbuikje, hangwangetjes of iets anders hebben dat niet meer strak is. Mooi zijn komt namelijk van binnenuit..
Mooi stukje, leuk geschreven.
Gladde ‘jeugdige’ vrouwen op leeftijd zien er niet uit! Als je weet dat iemand vet boven de 60 is en ze toont een lijf van nog geen 40? brrr… maar het is meestal wel duidelijk te zien wat echt of nep is, vind ik.
Een stukje recht uit m’n hart. Ik hoor ook bij de ‘uierzalfvrouwen’. Maar toch laat ik me (bewust of onbewust) beinvloeden door reclame en media. Zolang er maar geen spiegels in de buurt zijn, voel ik me prima. Maar als ik in de spiegel kijk, verschijnen (bewust of onbewust) de ‘strakke’ vrouwen op mijn netvlies. (En dan bedoel ik geen Marijke Helwegen, want dat vind ik meest lelijke vrouw die ik ooit gezien heb.)Ik vind rimpels e.d. eigenlijk helemaal niet zo lelijk. Het heeft een meerwaarde.
Wordt het weer tijd voor een ‘nieuwe’ feministische golf?
heerlijke weblog… hier kom ik nog eens uitgebreid verder lezen…
Helemaal mee eens!
Ik gebruik crèmes alleen om mezelf te verwennen, tegen die rimpels is geen kruid gewassen. :-))
Ik dacht ook zo totdat ik een relatie kreeg met een jongere man, wat is het dan moeilijk om stevig in je schoenen te staan (dus lak aan rimpels en alles wat zakt)ik kan het niet uitstaan maar het beinvloed me wel
mijn zelfvertrouwen is vaak op het nulpunt, ook van je omgeving krijg je de nodige opmerkingen, een man mag nog altijd ouder en lelijker zijn en daar moet nodig verandering in komen dus ik ga door met mijn lieve mooie jonge vriend en smeer vanaf nu aambeienzalf
We kunnen nou wel allemaal hard roepen dat het onzin is om mee te doen met die indoctrinatie en dat oude vrouwen ook mooi zijn, maar feit blijft dat je man op straat naar de strakke lijven en rimpelloze koppen kijkt en als hij de kans krijgt daar ook liever bovenop duikt dan op Hanneke Groenteman. En wij willen, hoe dan ook, ons hele leven begeerd worden. Of niet soms?
Nee Karina. Ik denk dat je daar ongelijk in hebt. Langdurige liefde en vriendschap zal het altijd winnen van een jonge en gladde huid. En natuurlijk maakt liefde niet blind maar willen ruilen is er voor veel gelukkig mannen (en vrouwen) niet bij.
Mooi en strak willen zijn doe je voor jezelf en nooit voor je man.
Cornette ik bewonder je optimistische kijk op de psyche van de man, maar helaas zie ik om mij heen te vaak bewijs van het tegenovergestelde. En uiteindelijk doe je het voor jezelf inderdaad, maar wel omdat je je goed voelt wanneer je bewonderd en begeerd wordt.
Je hebt wel gelijk Karina. Ik zie ook vaak het tegenovergestelde. Maar ik ben één van die zeldzame vrouwen die al 33 jaar samen is met een man die de grond kust waarop ik loop. En dat met maat 48. Het bestaat dus wel.