Stukje uit de krant geknipt:
Een oorlogsmonument, in de vorm van een wit kruis, heeft weerstand opgeroepen bij vertegenwoordigers van drie Moskeeën en een Synagoge in een Amsterdamse buurt. Het doet teveel aan het Christelijk geloof denken en moet dus verdwijnen. Het plaatselijke 4 en 5 mei comité vond dat een heel gewoon verzoek want “men wilde geen nodeloze drempel opwerpen voor nieuwe bewoners.” En ook zei men: “Een kruis is een symbool voor overlijden en niet per definitie iets christelijks. Maar als zij dat zo voelen, dan moet je kijken of je daar wat aan kunt doen.” Weg met dat kruis dus. En ook weer terug want de reacties op de verwijdering en vooral ook op de reden waarom waren heftig. En dat had men toch ook wel vooraf kunnen bedenken want zelfs ik, slechts kind van een oorlogskind, krijg een vel vol muizetietjes als ik dit lees. Wat verkwanselen wij toch met alle gemak van de wereld onze geschiedenis en onze cultuur. Het zegt ons gewoon helemaal niks meer. Heel verdrietig werd ik van dit stukje en iedere keer als ik het lees ben ik weer even stil.
Twee minuten stil.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Mensen moeten zich niet zo druk maken om symbolen.
Het ligt er maar net aan wat voor waarde men er aan hecht!
Ik zag het van de week op/in/tijdens 2 vandaag. Alles van waarde wordt tegenwoordig overboord gegooid. Wat waren ook weer de woorden op het kruis? Precies!
Toen ik dat nieuws hoorde, dacht ik dat ik gek werd. Wie moet zich p#t$v*rd#r%^ toch aan wie aanpassen? En wat is de waarde van vrijheid meningsuiting als we zelfs geen kruis meer neer mogen zetten?
Het kruis is met de juiste gedachtes en bedoelingen geplaatst, ik vind dit echt een bezoedeling aan de nagedachtenis!
Ik heb in tweede instantie gelezen dat de vertegenwoordigers van de synagoge hier niets mee te maken hebben. Die zijn er dus zo maar bij genoemd.
Dat het monument tijdelijk weg moest is verklaarbaar en verteerbaar.
Maar dan moet het snel weer terug. Het is heel mooi dat daar een moskee komt, maar dat is het dan ook. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat getroetel.
Het gaat om de nagedachtenis, het is een monument en dat het er een in de vorm van een kruis is, is niet eens geheel en al toevallig! Ik ben neit gelovig, maar dit komt voort uit ónze cultuur. Laat dat duidelijk zijn!
Zelfs ik ben hier stil van. De tweede wereldoorlog en een monument. Laat dat kruis liggen! Op de plek waar het hoort en al jarenlang.
Geen muizetietjes, maar kwaad word ik hiervan. Echt kwaad. En dat helpt begrijp ik, want het kruis staat er weer.
Radar, ik heb hetzelfde. Ik word hier ook onvoorstelbaar kwaad over…Je reinste flauwekul. En ik ben nog wel een verklaard atheïst die zich over alle godsdienst kan opwinden.
Dit kan toch niet waar zijn! Waar zijn we nou in vredesnaam mee bezig?! Ik kan hier echt héél boos van worden…
integreren is misschien ook weer hier het sleutelwoord: bij ons staat dit kruis voor iets uit ons verleden, dat is belangrijk, belangrijk genoeg om niet toe te staan dit kruis, ook tijdelijk, te verwijderen!
ik ben het met je eens Cornette… Wanneer je weloverwogen kiest voor een symbool en volgens mij doe je dat wanneer je een monument wil plaatsen…. en dan zomaar onder een beetje druk en wellicht een verkeerde interpretatie zo’n symbool weer inleveren vind ik ontzettend kwetsend…. voor al degenen voor wie dat monument bedoeld was/is
Ik vind dat we nu toch tever doorschieten. Integreren betekent, dat je rekening houdt met de “normen en waarden” van je nieuwe land. Dat betekent dan weer niet automatisch, dat jouw “normen en waarden” dan gelijk overboord gegooid worden. Maar dat houdt ook niet in dat je de andere cultuur zo langzaam aan van onderen af begint af te breken. En daar lijkt dit wel heel erg op.
Te gek voor woorden.
triest vind ik zoiets, gebrek aan respect vind ik het
Van deze monumenten die ons erfgoed zijn, moet men afblijven.
Te gek voor woorden.
de onwaarschijnlijke stommiteit die zo stom is dat het (godzijdank toch nog) mijn verbazing wekt