De feestdagen zijn weer in aantocht en voor veel mensen is dat gelukkig een gezellige tijd. Voor ons ook maar dat is het niet altijd geweest. Jaren en jaren achtereen werden we “geleefd” tijdens die dagen. Al in september kwam de vraag: “Wat doen jullie?” Alsof we keus hadden ! We moesten het niet in ons dolle hoofd halen om niet te komen. De vraag was dan ook niet: “Komen jullie?” maar “Welke dag komen jullie.” Dan volgde een maandenlang gesteggel, wie de eerste en wie de tweede kerstdag. Naarmate de dagen dichterbij kwamen nam ook de spanning in de familie toe. Wie zou er deze keer weer eens op een teen gaan staan of net de verkeerde kant uitkijken? Zou de pleuris uitbreken nog voor het eten of na het toetje? Eigenlijk hetzelfde als op een normale verjaardag zeg maar. Jaren geleden vonden we de moed om aan één kant de deur dicht te doen. Zaten we nog altijd met de andere kant die oud en der dagen zat, ziek en eenzaam vervolgens allebei de dagen in beslag nam. Ook dat is voorbij en vorig jaar mochten we al een klein beetje proeven van vrije feestdagen maar toen was alles nog zo vers en het gips er net af en dat gaf toch een schaduw. Dit jaar gaan we er echt van genieten. Misschien geven we onszelf wel een autootjesracebaan kado of een spelcomputer. En wie weet gaan we wel gewoon uit eten met vrienden. Het kan ineens allemaal zonder verlies van serviesgoed en maandenlang nasudderen van ruzies. Zouden daarom zoveel mensen de wintersport invluchten? Of zijn er mensen die echt met plezier bij elkaar kruipen die dagen. Ja, zo’n familie hadden wij ook wel willen hebben. Maar bij ons ging de eerste bom al af als je bij aankomst je auto op een verkeerde plek zette (d.w.z. zodanig dat de buren niet konden zien dat er visite was aangekomen). De keren dat we zonder kleerscheuren een feestdag konden afsluiten zijn op de vingers van één hand te tellen. Dit jaar zullen we een mooie fles opentrekken en een toost uitbrengen. Want achteraf kunnen we er gelukkig om lachen en er met wat weemoed over praten. Ondanks alle nukken en grillen missen we ze af en toe nog weleens. Maar niet met de feestdagen !
We behouden alleen de mooie gedachten. De vervelende doen we weg!!
Wij vieren met vrienden en bevriende familieleden, we stappen liever op een paar tenen dan dat we de sfeer verpesten.
Wij kiezen voor onszelf met de kerst. Als er bezoek komt is dat prima, maar wÃÂÂj blijven thuis.
De laatste jaren zijn de kinderen op 1e kerstdag naar Rosanne haar vader geweest, die heeft MS in ernstige vorm en heeft ook recht op een gezellige kerst. Rosanne zorgt dan voor de boodschappen, de kinderen koken gezamenlijk en hij geniet. (Een ietwat vreemd gezelschap, waar menig familie een voorbeeld aan kan nemen: 1 vader, 1 dochter, 1 ex-stiefzoon (= halfbroer van R.), 2 stiefbroers van R.) Op die manier zijn wij op 1e kerstdag lekker rustig met z’n tweetjes.
2e kerstdag is Niels jarig, dan is het hele spul + soms nog een paar erbij, bij ons. 3e kerstdag is Rosanne jarig, dat wordt in de regel meteen meegevierd, maar met de cadeautjes wachten we tot de 27e. Vaak wordt dan ook Lykle z’n verjaardag er nog in meegenomen, die is op 8 december jarig.
Dit jaar zal het wel ongeveer net zo gaan, neem ik aan.
Nou je zet de traditie voort door er lekker vroeg over te beginnen …. Ik vind het wel gezellig aan de ene kant, maar ben altijd erg blij als het twéé januari is en de hele kerstzooi weer opgeruimd kan worden. Bezem erdoor en vol goede moed het nieuwe jaar in!
Het ergste vind ik als de familie zegt
“wat moeten we met st@@rt??” met de kerst… Yak…
maar voor de rest vier ik het met kids, soms met familie en soms met vrienden…
Kerst vier ik al jaren met vrienden. Rond kerst ga ik natuurlijk wel even bij m’n ouders langs, maar aangezien ze gescheiden zijn wordt het een toestand om ze uit te nodigen.
De kerstgedachte hou ik in ere: vrede op aarde 😉
kerst vier ik met vrienden en aardige familieleden… de vervelende nodig ik niet uit
Eerst sinterklaas, toch?!
Vanwege de verplichtingen, die ik vroeger richting ouders en schoonoudres had, vraag ik het mijn kinderen nooit. Ze moeten komen wanneer ze dat zelf willen. Wel zo gezellig!
Eigenlijk vieren we het altijd zoals we dat zelf willen… soms een dagje met of bij familie en soms met zijn tweetjes… Ruzie hebben we er nog nooit om gehad gelukkig. Maar om nou te zeggen dat het mijn favoriete dagen zijn, nee dat niet. Blij als het dan weer januari is!!!
hoi cornette,
gek hé dat gevecht komt in bijna alle families voor,
wij hebben het gehad maar niet met kerst.. dan dineren we met de hele bubs zo’n 40 man in een leuk restaurant dat is leuk joh…
maar verder nee voor mij persoonlijk lekker samen thuis heb ik het best naar mijn zin hoor,
en afschaffen zou nóg beter zijn
dag lieve cornette zalig kerstfeestXX kleup
Kerst: ik wil er nog niet over denken.
Ach, het is sowieso allemaal zo geforceerd. vind ik dan.
Ook hoorde ik iemand zeggen: blij als het 2 januari is. Nou en ik (héél zielig) ben dan nog eens jarig op de 4e.
De (schoon-)familie heb ik nooit een probleem gevonden met kerst. Ruzie kwam dan ook niet voor. Dat scheelt, neem ik aan.
Eerlijkgezegd, de kerst mag van mij overgeslagen worden. Ik prijs me gelukkig dat het dit jaar op zondag is. Dat scheelt weer een zondag. Maar volgend jaar ga ik maar in winterslaap van half december tot half januari. Dan mis ik dat gedoe met de jaarwisseling ook.
@Therese
JArig zijn op de vierde is vast geen pretje. Iedereen heeft elkaar net gezien. Men is nu toch echt wel uitgefeest. Je bezoek is net gaan lijnen na de feestdagen. Je blijft met alles zitten. Een verstandig mens die in die tijd jarig is, viert dat dan ook niet.
Sinterklaas for ever!
kerst? bestaat dat dan nog? zijn er echt nog mensen die dat ‘vieren’? hoeft allang niet meer hoor…
kling klokje klingelelingeling kling klokje kling:-)))
heb ik je zo wakker kunnen tingelen
Eén zusje heb ik. En vroeger brachten we ‘gedwongen’ de eerste kerstdag samen door. Nu we er voor kiezen om dat samen te doen is het echt genieten.
Wat merkwaardig! Als jij [en waarschijnlijk ieder ander met een familie, aangetrouwd of niet] heb ik jarenlang vooral Kerst gevierd door beide dagen te verdelen over beide familietakken. En nu ik daar zo aan terugdenk kan ik me eigenlijk niets voor de geest halen wat op tegenzin o.i.d. lijkt. Bere-gezellig, iedereen bij elkaar, hapje, drankje, de warmte straalde er altijd vanaf.
Na het overlijden van mijn moeder werd die “traditie ” van familie-bijeenkomsten samen met vader gewoon in stand gehouden. Pas sinds ook mijn vader er niet meer is, is het allemaal minder geworden. Maar als ik mijn broers en zus er over spreek, dan proef ik altijd een zekere nostalgie naar die dagen.
Vind het jammer, dat het voor jou allemaal anders is geweest. Maar het zal ook wel meer bij deze tijd passen om feestdagen zelf, in klein gezelschap te vieren.
Gelukkig kun je er om lachen en met een dikke glimlach de komende feestdagen tegemoet zien
Ja.. de ‘MOETJESMAAND’ komt er aan. Stiekem houd ik wel van deze maand en alles wat er aan vastzit, ennuh verplichtingen zijn pas verplichtingen als jij ze beschouwt als verplichtingen. (Humor sleept mij er altijd doorheen)
haha, heel herkenbaar… vooral de laatste jaren… voordien met mijn simpele broodjes ging het allemaal van leien dakje… gezelligheid troef… maar toen kwam er op een jaar een kink in de kabel en sindsdien loopt inderdaad ook dit feest niet meer op kerstballetjes… net zoals inderdaad verjaardag en andere feestdagen… zou ook héél graag die dagen ontvluchten…
Van mij hoeft het allemaal ook niet zo, maar mijn vriendin K. kwam vandaag al met de eerste Kerstspullen thuis, gekocht bij de Kruidvat. Dat belooft niet veel goeds 😉
wij vieren kerst altijd met familie: mijn moeder, die een paar honderd kilometer verderop woont en alleen is (en ik ben enig kind) komt altijd een paar dagen en op één van beide kerstdagen komen mijn schoonvader en mijn jongste schoonzus dan ook. We hebben pakjes onder de boom, lekker eten en altijd een frisse wandeling op het programma staan. ik zou het soms best anders willen, maar aangezien we ook onze ouders niet in de steek willen laten, doen we het nog maar op deze manier, zolang het nog duurt. Maar ik heb er ook geen echte problemen mee dat het zo loopt. Eigenlijk is het ook altijd wel gezellig!
Mensen mét (grote)familie klagen erover, naar wie en waar ze
heen móeten met de Kerst. Mensen zónder (grote)familie kla-
gen erover naar wie en wáár ze heen kúnnen met de Kerst.
Ikzelf ontvlucht de Kerstproblematiek,dit jaar!(naar beste
vriendin in Portugal).Maar daarvóór ga ik wel uitgebreid ge-
nieten van alle verlichte straten, grachtjes etc. en van de
1001 kerstengelen in étalages,ramen, wherever. Ja hoor!
Wél de lusten;niet de lasten!
Wij vieren alles gewoon thuis, en als broer en zus willen komen zijn ze welkom, en als ze niet willen komen ze maar niet.
Het is best gezellig, zo zonder de rest van de familie, ooms en tantes komen niet.
;-)))))))))))))))))))))))))))))))))))))
goeiemorgen cornette 😀 😀
Zeer herkenbaar! Wij hebben het als volgt opgelost: Alle feestdagen en verjaardagen rond Kerst en de jaarwisseling vieren we in 1 keer. Bij ons, dat wel…
Zojuist heb ik een stukje geschreven over mijn herinneringen aan sinterklaas. Daar heb ik namelijk aanzienlijk leukere herinneringen aan dan aan kerstmis. Vorig jaar zijn we voor het eerst gewoon thuis gebleven en dat was heerlijk.
Dat stukje plaats ik een dezer dagen wel op mijn weblog, het is te lang om het hier te plaatsen.
mijn kerst is altijd heerlijk
dit in tegenstelling tot die van al mijn collega’s die jaloers kijken bij mijn dat doe ik met kerstverhaal en als ik dan zeg ‘dat kan jij ook doen hoor’ verzuchtten: maar dat kan ik niet maaaaken!
watjes!
ps: en wat doe ik dan? heel veel lezen, in de pyama hangen de hele dag, bbc kijken, lekker uit eten met mijn lief, naar de kerstnachtdienst, kadootjes uit pakken en slechts 1 dagdeel op een door ons gekozen wijze doorbrengen met familie.
heerlijk.
Hoe heb je deze status bereikt Cornette?
VERTEL!! VERTEL!!
@ Pixie. Ze gaan op een gegeven moment dood Pixie. Jammer, maar ieder nadeel heb ze voordeel niewaar? 😉
Hard maar dat is het leven nu eenmaal.
Familie, een zegen.