Met drie in de rij? Dan doen wij er een kassa bij. Dat zegt de grootgrutter. Want in de rij staan daar hebben mensen blijkbaar een hekel aan. Dan komen ze niet meer terug en zoeken een andere supermarkt. Bedrijven waar geen alternatief voor is hebben dat hele probleem niet en trekken zich van lange rijen niets aan. Zoals die uitgedunde piepkleine postkantoortjes achterin slecht gesorteerde boekwinkels. Met de regelmaat van de klok staan er lange, lange rijen. De afgelopen weken was het erger dan ooit want het is vakantietijd en dus was er maar één loketmevrouw. Aangezien die loketmevrouw ook nog haar bammetje op moet eten gaat het postkantoortje tussen de middag een uurtje dicht. Gevolg? Slechts 26 nummertjes voor mij in de rij. Ik wil graag postzegels kopen. Veel postzegels van 1 euro, 0,25 cent en 0,78 cent. Terwijl ik om mij heen koekeloer zie ik de man van het slecht gesorteerde boekwinkeltje achter zijn balie met lotto, staatsloten, krasloten, sigaretten, printercassettes en lege CD’s staan. Hij heeft zijn handen op zijn rug en telt de plafondtegels. Ik zeg tegen hem: “Wat zou het toch handig zijn als u ook postzegels in alle soorten en maten zou verkopen.” Hij stopt met tegels tellen, kijkt me aan en zegt: “Neeeeeee mevrouw, daar is geen beginnen aan.”
Dat snap ik best want als het slecht gesorteerde boekwinkeltje het druk krijgt dan komt je nooit te weten hoeveel plafondtegels er boven je hoofd hangen. Gelukkig kan ik met een gerust hart mijn nummertje weggooien en richting supermarkt gaan. Die verkopen namelijk wel postzegels. In alle soorten en maten.
Cornette's Wereld
Van mij. Voor mij.
Het is niet te geloven. Die postkantoren zijn gesloten omdat er te weinig handelingen werden verricht. Daar stonden dan twee of drie mensen achter de balie. Nu staan er bij die boekwinkeltjes doorgaans ook twee of drie achter de balie van het postagentschap. En daar moet je dan een nummer trekken en tijden op je beurt wachten.
Maar ja, er is wel een gebouw afgestoten. Dat zal het dan wel zijn.
Met drie in de rij, dan openen wij een kassa bij… ik heb die bordjes welgeteld 2 weken in de AH zien hangen. Daarna beseften ook zij dat ze dat niet waar konden maken. Ik heb ze al in geen eeuwen meer gezien.
Wel chagrijnige caissières. Die zijn voor eeuwig.
In de rij staan hoeft helemaal niet ongezellig te zijn. Maar je moet geen haast hebben natuurlijk. Ik zal binnenkort eens iets bedenken over rijen bij de kassa
Wachten is idd erg, wachten in een rij erger, wachten op postzegels onverdraaglijk! Je zou er een brief over schijven, ware het niet dat je zonder postzegels zit…
Wachten op mijn lief, wachten op een heerlijke maaltijd, wachten op een knuffel……wachten kan ook heel plezierig zijn Ruwina.
Maar ik begrijp je wrevel, Cornette. Als het gaat om klantenservice is wachten geen pretje.
Maar heb ik niet ooit ergens gelezen, dat een groot deel van ons leven al wachtend wordt doorgebracht? kortom, wachten….je kunt erop wachten.
Aaach, en het kan nog wel zó plezierig zijn om in de rij te staan.
Goed voor de sociale contacten en goed voor inspiratie voor nog een log!
arghhh… ergerlijk irritant zeg…
vroeger mochten ze hier in België in boekhandels verkocht worden… maar ondertussen al jaren nergens anders meer dan in het postkantoor… tenzij haha illegaal misschien… zo van : hier… ik heb nog postzegels… verkoop ze gewoon effe door aan jou…
En niet te vergeten:
“Wacht u voor de hond.”
Wachten leren wij gewoonlijk dan pas, wanneer wij niets meer te verwachten hebben.
lees zwarte zaterdag nog eens door en máák wat van dat wachten in de rij 😉 met een beetje humor en wat sociale vaardigheden kan dat nog best gezellig worden. Hoe vaak heb je nou ècht, ècht, echt werkelijk vréselijk haast ? Wij boffennog – relatief gezien dan: bij ons mag je wel voorin het prima gesorteerde winkeltje postzegels kopen. Voor de echte postzaken moet je wel achterin aansluiten natuurlijk, maar ja bij ons mag je de koopwaar weer niet consumeren 😉 Bij ons is het postagentschap achterin de tabakswinkel. Daar werd laatst een klant door de tabakverkoper aangesproken dat ie een sigaret bij zich had. Het moet niet gekker worden; U mag het wel kopen maar wilt u het wel buiten opeten?
Bij ons is een postkantoortje in een AH 5 eens opgeheven en nooit weer gekomen. Nu in haven zit een AH 4 en daar zit wél weer een postagentschapje in, de logica ontgaat me….
@Allen.
Waar het eigenlijk in dit stukje om gaat is het feit dat bedrijven waar geen alternatief voor is (zoals postkantoren) maling hebben aan klanten.
De rij op zich is het probleem niet. Pas als het die bedrijven klanten gaat kosten gaan ze hun best doen. En dat is jammer.
juist Cornette, het is de macht van de monopolist.
Maar in het postagentschap van het winkelcentrum in Heugem staat een vriendelijke èn zakelijke dame die alles weet. Ze is erg snel en als er meerdere klanten staan schakelt ze haar echtgenoot in.
Toch vind ik dat alle wachtrijen voorzien moeten worden van zitbanken, net als in het ziekenhuis.
Maar lief mens, die bestel je toch via internet”http://onlinewinkel.tpgpost.nl/ConsumerPortal/default.asp?Referrer=WEB
Ik ga alleen naar het kleine postkantoortje (waar de fijnste mensen werken die van alles voor je willen doen) om pakjes weg te brengen.
Geen reactie Cornette.
Wat zal ik nog toevoegen….
Bedankt voor de paar heerlijke minuten en ’n fijn weekend!
@Willem
Er zit wel enige logica in: als Haven geen postagentschap zou hebben moet je kilometers rijden voor het eerstvolgende postagentschap. In de Boswijk zit je tegen het centrum aan, vlakbij het grote postkantoor, en is een agentschap wél handig, maar niet strikt nodig.
Dat van die rijen bij de agentschappen ken ik trouwens niet: hier koopt kennelijk nooit iemand postzegels, de keren dat ik er kom (om pakketjes af te geven die niet door de brievenbus passen) ben ik altijd meteen aan de beurt. Postzegels van 39 cent koop ik per rol van 100 stuks, daar kan ik dan weer een hele poos mee toe.