De eerste wedstrijd

Wat een feest die eerste wedstrijd. Nee, niet op het veld. Op het veld gebeurde weinig bijzonders. Maar op het terras bij vrienden was het een feest. Vijf grote parasols en twee ventilatoren. Een prachtige LCD-TV (goed beeld buiten!) en veel lekkere hapjes en drankjes en een heerlijke BBQ achteraf. Tijdens de wedstrijd keken er ook wat omwonende mannen mee. Zo’n saaie wedstrijd kun je nog best aardig opleuken als vrouw door het stellen van intelligente vragen. Dat vinden mannen prettig. Dat ze zo’n vrouwtje nog wat wijzer kunnen maken en intelligente antwoorden kunnen geven. Kijk, vriend en man trappen daar niet in. Die kennen Cornette langer dan vandaag. Maar de rest vaak wel en dan maak je zo’n saaie wedstrijd toch wat fleuriger. Goed letten op de reacties die je krijgt en vooral de blikken in de ogen. Kun je nog dagen plezier van hebben. Hier wat voorbeeldvragen:
“Wanneer komt Huntelaar in het veld?”
“Waarom speelt Marco van Basten niet mee?”
“Ik zie Guus Hiddink helemaal niet op de bank zitten.”
“Heet die ene speler nou Vennegoor of heet hij Hesselink.”
Uiteraard begrijp je helemaal niets van Buitenspel en als een speler over zijn eigen benen struikelt op de middenstip dan roep je “Penaltie !!”
Gelukkig vond vriendin het ook niet altijd even boeiend en die keek gewoon rustig om zich heen tijdens de wat mindere momenten. Daarom kon ze een anderhalfjarige peuter redden die een eindje was gaan wandelen door de buurt.
De vader en moeder van de peuter vonden de wedstrijd blijkbaar wel geweldig en vergaten derhalve het bestaan van het kind.
Maar ach, wat kan er nou gebeuren als je al anderhalf bent.

20 gedachten over “De eerste wedstrijd

  1. plutone

    Ik ben even naar het tuincentrum geweest, het leek wel autoloze zondag! Dus het was denk ik redelijk safe met die peuter. Heb je sloten in jouw buurt?

    Ik vergelijk buitenspel met trackbacks. Iedereen heeft het erover maar niemand weet er het fijne van.

  2. Cornette

    @Plutone. Geen sloten. Aangezien wij op het dak van een winkelcentrum wonen (met een hele brede straat op de 1e etage van dat dak) zijn er alleen maar hele hoge betonnen trappen waar je vanaf kunt pletteren.

  3. klaproos

    whahahahaha
    dat zouden vragen van mij kunnen zijn 🙂
    heerlijk cornette..
    maar goed dat vriendin peuter wel zag hé…

    voetbal maakt meer kapot dan je lief is 🙂

    XXX
    klapper

  4. Ary

    Maar voordat je het weet gaat een van die halfaangeschoten kerels je de buitenspelval uitleggen. Daar is dan toch weinig fleurigs meer aan.

  5. Radar

    Het verrast me niets, dat je ook in het je voor de domme houden een slimme meid blijkt te zijn. Maar die act kun je natuurlijk niet het hele toernooi volhouden. Tenzij je elke wedstrijd met andere mensen bekijkt.

  6. She

    Ha ha, “waarom speelt Marco eigenlijk niet mee?’, die ga ik ook een keer gebruiken! Dat van die peuter is minder, zo belangrijk is voetbal toch ook weer niet….

  7. annabee

    Natuurlijk is voetbal niet belangrijker dan de peuter, ook niet voor déze ouders, maar iedereen die kinderen heeft heeft ze ooit wel eens – om wat voor reden dan ook – uit het oog verloren. Soms word ik er wel eens moe van hoor, dat je elke kans aangrijpt om negatievig te doen over ouders en kinderen. Het haalt voor mij het plezier weg dat ik had tijdens het lezen van je voetbalopmerkingen. Ik begrijp uit je log dat er een hele groep volwassenen samen heeft zitten kijken, er was ook een klein kindje bij. Ik vind het niet meer dan logisch dat ook anderen in de gaten houden wat het kind doet of waar het is, iedereen ziet dat de ouders eventjes meer aandacht voor het voetbal hebben; kleine moeite lijkt me.

  8. Cornette

    @Annabee. Als je goed leest zie je dat de peuter uit een andere straat kwam en al een poosje onderweg was. Ze hoorde niet bij “onze” groep.
    En er is vandaag de dag voldoende om negatievig over te doen als het om ouders en opvoeden gaat. Helaas een feit.

  9. Indigo

    Je beschrijft de enige manier die voor mij het kijken naar voetbal draaglijk zou maken!
    Sterker nog, ik zou ervan hebben genoten!

  10. Hannah

    Voetbal: ik belde mijn vriendin die graag naar voetbal kijkt, op het moment dat Nederland scoorde. Dat kan alleen mij maar overkomen.

    En verder heeft mijn zoon mij vanavond haarfijn uitgelegd wat buitenspel was toen ik maar net deed alsof ik van niets wist.

    Heerlijk stukje heb je weer geschreven.

  11. Hannah

    Oh en die peuters: ik ben mijn dochter ooit een halve minuut uit het oog verloren toen ze ongeveer 2 jaar oud was en ze was er meteen vandoor geraced op haar driewieler: veel sloten in de buurt en daar was het eerste waar ik ging kijken en toen kwam ze doodleuk aangefietst na haar rondje wijk.

    En mijn zoon is een keer bijna verdronken toen we even een andere kant opkeken toen hij drie was. Liep geheel tegen zijn gewoonte al het trapje af zonder vleugeltjes omdat hij graag naar zijn zus wilde. Mijn man zat er ongeveer naast en ik zag hem op 2 meter afstand zo naar de bodem zakken ongeveer tegelijkertijd met mijn man.

    Een ongeluk kan in een klein hoekje zitten.

  12. zeppo

    Hm, met zulke ouders zou houden overwegen
    maar goed, ik heb dan ook niks met voetbal en veel met 1 jarigen;-)

  13. annabee

    @Cornette
    Ik concludeerde dat het kind bij het groepje hoorde, omdat je erbij vermeldt dat de ouders vanwege de wedstrijd het bestaan van het kind blijkbaar vergeten waren. Maar goed, als jij zegt dat dat zo is zal het wel zo zijn.
    Of de opvoeding vroeger zoveel beter was vraag ik me af. Ik kan me uit mijn eigen jeugd en die van vriend(inn)en/klasgenoten uit die tijd ook de nodige missers (en dan druk ik me voorzichtig uit) tussen ouders en kinderen herinneren. Ik denk alleen dat ‘wij’ in onze jeugd zelfstandiger waren, ons minder lieten leven, zelf beter nadachten over oorzaak en gevolg en verantwoordelijkheden en ook zelf meer de behoefte voelden om de zaken weer op hun pootjes terecht te laten komen. Wat lang niet iedereen gelukt is overigens, vroeger was niet alles beter.

  14. Cornette

    @Annabee. Vroeger was inderdaad niet alles beter en dat ‘wij’ zelfstandiger waren is een ding wat zeker is. Misschien ook wel uit noodzaak.
    Ik ben het wel met je eens in deze.
    Mijn negatievig doen treft overigens niet het gedrag van kinderen van vandaag de dag maar veel meer dat van de ouders.

Reacties zijn gesloten.