Dit is hem dan. Onze Tommy Hezbolla. Zijn naam is inmiddels omgedoopt in Tommy Mandela. Hij kwam, zag en overwon. LoesDePoes storte zich krijsend en grommend bovenop hem en verkocht hem een paar flinke tikken. Tommy verblikte of verbloosde niet en deed ……. helemaal niets. LoesDePoes trok zich terug op de bovenetage (de slaapkamer) en besloot om daar de rest van haar leven door te brengen. Geeft niks, dacht Tommy, de slaapkamer is ook van mij, zoals het hele huis van mij is en dus gaan wij daar fijn samen zitten. Steeds als hij iets te dichtbij kwam loeide LoesDePoes als de noodsirene op de eerste maandag van de maand. Tommy trok zich er niets van aan en veroverde iedere dag een metertje. Slechts één keer probeerde LoesDePoes de trap af te komen naar de woonkamer. Maar Tommy zag haar aankomen en dacht dat ze nu eindelijk wel met hem wilde rennen en spelen. Hij stoof dus blij op haar af met als gevolg dat LDP weer haar troon op de slaapkamer besteeg. Kwam hij te dichtbij dan blies ze zich op tot formaat skippybal en vervolgens sissend leeg te lopen. Het kon Tommy allemaal niks schelen.
Tot vandaag. Vandaag kwam LDP de woonkamer inwandelen alsof ze nooit was weggeweest. Ze eten uit hetzelfde bakje en ze geven elkaar kusjes. Maar hij moet het niet te dol maken. Als hij, zoals hij nu eenmaal doet, als een Tommy Bond (de naam is Bond, Tommy Bond) met de snelheid van het licht op haar afstuift dan trekt ze eventjes een lip op en is hij weer verdwenen. Hij zet dan een kop op alsof hij zeggen wil: “Oh, humeurtje, humeurtje vandaag!”. Zijn karakter, zijn uiterlijk, zijn alles …. het is de kat der katten. Oké, we gaan het niet hebben over het bungyjumpen vanaf de slaapkamergordijnen op het bed, we gaan het ook niet hebben over zijn totaal onbesuisde gedrag in alle opzichten. We hebben het alleen over zijn karakter. Want dat is wat telt. En zelfs LDP heeft naar na vijf dagen geen weerstand aan kunnen bieden.

Blog van gastschrijver PdeB

Deze Paasdagen heb ik me ernstige afgevraagd hoe Bert deze dagen toch in ’s hemelsnaam zal zijn doorgekomen?
In een constant gevoel van leegte, van totale berooidheid? Met een doorgroefd gelaat piekerend over z’n onvermijdelijk rendementsverlies?
Diep bezorgd over het statusverlies bij de mede-bovenbazen en voorzichtig inschattend hoeveel plaatsen op de Quote-lijst hij wel niet gaat zakken, nu?…

U kunt wellicht Bert niet direct plaatsen? Bert Groenewegen is de enig overgebleven topman van de firma PCM (krantenconcern), die, profiterend van daartoe speciaal in het leven geroepen managementbonusregeling, aanvankelijk een extraatje van zo’n slordige miljoen tegemoet leek te gaan. Werkelijk geen slechte oogst voor een jaartje de baas spelen!
(Let wel: dit bedrag komt bovenop het toch al kloeke ‘normale’ jaarsalaris).
De storm van protest die hierover uitbrak was niet gering. Ook in vele voorgaande jaren hadden dergelijke verschijnselen al tot maatschappelijk commentaar geleid: aanduidingen als ‘asociale zelfverrijking’ en ‘onbeschaamd graaien’ waren tot ver in de politiek te vernemen.
Maar het was niettemin nog nooit tot enige daadwerkelijke actie van overheidswege gekomen. [De veronderstelling hierbij, dat politici voornamelijk aan hun eigen toekomst denken, is uiteraard volkomen uit de lucht gegrepen].
Feit is wel dat zelfs de regerings-PvdA zich nu gehouden ziet om ook ditmaal geen formele maatregelen te treffen. Het FNV is laaiend.

Maar wie schetst mijn verbazing dat afgelopen Goede Vrijdag zomaar ineens het bericht verschijnt dat diezelfde baas afstand wil doen van z’n toegift. Ongehoord! Wat is hier nou toch gebeurd? Met welk goedaardig virus is die man ineens besmet geraakt?
Zouden we nu zo rond Kerstmis leven, dan doemt logischerwijs het ‘Scrooge’-scenario op, maar…: dit is Pasen! Heeft zich bij deze arme baas dan toch een plotseling inzicht in de ware betekenis van het leven een doorbraak geforceerd? Heeft zijn stokoude moeder hem nog eenmaal, nu zij de kracht er nog voor heeft, flink om de oren gemept en hem bevolen zich eindelijk weer eens fatsoenlijk te gedragen en vooral zijn afkomst niet te verloochenen?
“Jongen, neem je toch de Paasgedachte voor: geen groter zegen dan oprechte opoffering”.

Enig wantrouwen blijft echter op z’n plaats: Bert zal niet de eerste zijn die via een behendige constructie slechts schijnbaar de goeie jongen uithangt; dit soort loze vossen verliezen zelfs geen haren, laat staan hun streken.
Vandaar dat ik niet geloof dat Bert zich ‘Aus Liebe’ zijn aderlating zit te herdenken en evenmin in mild trots-zijn-op-zichzelf en dieptevreden het glas heft met partner en gezin. Integendeel verwacht ik bij hem de teneerdrukkende gedachten waarmee dit stukje begon.
Daar gáát de afbetaling op de 2e villa! Nu kan de vrouw/vriendin zich niet direct een 3e SUV-er aanschaffen! O kommer, o kwel.

Helaas blijft er alle reden om dit slag met argusogen te blijven volgen.
Vooral als je weet dat Berts directe voorganger Ton (aan de Stegge) het in enkele jaren tijd met zo’n 30 collega’s nog eens vele miljoenen erger heeft gebakken.
Nee, eens temeer is het duidelijk dat het de hoogste tijd is hiertegen wettelijke maatregelen te treffen: eentje die juist en vooral de meest schandelijke uitwassen bestrijdt.
Voor ‘een uittocht van hooggekwalificeerden’ hoeven we heus niet bang te zijn:
liever kwijt dan rijk op deze manier.

We moeten trouwens wel voortmaken met die ‘re-socialiserings’-wet:
op Berts ouwe moeder kunnen we tenslotte nog maar beperkt een beroep blijven doen.

Zaterdagmiddag om twee uur weet ik of ik een Daihatsu Materia gewonnen heb. Er zijn 15 kandidaten en één daarvan krijgt dit blik mee naar huis. Doe mij maar de troostprijs want De Man wil nog niet dood gevonden worden in zo’n auto. Nou wil hij dat in geen enkele auto dus dat heeft met die Daihatsu niks te maken. Om twee uur gewonnen is om kwart over twee verkocht. Dat is dan ook wel weer lekker. En ik mag toch niet thuisblijven zaterdag dus dat komt mooi uit. Want wat wil het geval? Aanstaande zaterdag komt Tommy Hezbolla nog een keertje een rondje matten. We gaan het gewoon nog een keer proberen. Hij is inmiddels acht maanden oud en zijn naam is gewijzigd van Tommy naar Tom-Tom en daarna naar Dom-Dom. Vreselijk lief maar niet echt een Einstein onder de katers. Deze keer treffen we voorzorgsmaatregelen. Eén van die maatregelen is het feit dat ik de deur uit moet. Schijnbaar breng ik mijn zenuwen over op die katten. Zal wel dus ik ga naar de trekking van de Daihatsu Materia.
Verder moest ik deze week ontzettend lachen om een mailtje van Vriend PdeB. Dat ging als volgt:

Momenteel ben ik niet op het werk, en ook morgen niet: dan ga ik een oude vriend helpen met alle door mijn favoriete firma ‘Kázema’ om zeep geholpen zenderindelingen te herstellen! Dat betreft er 4 bij hem, en bij mezelf ben ik nu bezig om de TV, 1 video en 2 DVD-apparaten recht te zetten, en wel in MIJN volgorde en niet die commerciële van ‘The Firm’. Immers: we hebben zo onze vaste lijstjes van oudsher en ik ben niet van plan omwille van broeder Mol en trawanten mijn geheugen op tilt te laten jagen!
Een compleet raadsel waarom dat nu (weer) helemaal op z’n kop moest: de smoezen van je-weet-wel-wie zijn te vaag voor woorden. En dan de gotspe dat je a raison van E. 22,50 – en E. 15,- voor elk volgend toestel – een monteur dit kan laten doen! ZIJ hebben toch de boel overhoop gegooid? Dan moeten zij dit ook maar ‘gratis’ doen bij de hulpbehoevenden: ze verdienen toch al genoeg aan ons allen. En dan te bedenken dat je daarvoor vroeger gewoon een ‘krediethark’ op je dak kon zetten!
Ook de aankondiging was weer reuze op tijd: 1,5 week vantevoren: leuk voor lui die een paar weken op vakantie waren…
Je zou er toch een weblog van gaan schrijven, grrrrrrr.

Maar wie het laatst lacht, lacht het best want ook bij ons zat geen zender meer op zijn plaats.
Vriend PdeB heb ik een gastschrijverschap aangeboden voor deze weblog. Want dit is een heel gewoon en normale email. Het kan echter veel erger en veel leuker. Weet ik zeker! En aangezien hij geen zin/tijd heeft in een eigen weblog en ik van mening ben dat zijn stukjes absoluut de wereld ingesmeten moeten worden zullen jullie hem in de toekomst tegenkomen bij Cornette.
Hoop ik.