Er stormt mij weer eens iets door de kop. Een aantal weken geleden las ik het in de Elsevier. Voorwaar geen roddelblad. Het laat me maar niet los en ik droom er zelfs van. Want wat vertelde ons dat artikel? André Rouvoet en echtgenote zijn indertijd meegeweest op de huwelijksreis van Jan Peter Balkenende en zijn bruid. Nu zijn wij regelmatig op vakantie geweest met vrienden en ook dit jaar gaat dat weer gebeuren. Maar op huwelijksreis? De vriendschap hield geen stand wat overigens niets te maken heeft met het feit dat de Balkenendjes de hotelkamer niet afkwamen (zoals dat hoort op een huwelijksreis). Neeeeee, onze Jan Peter kon in de jaren daarna privé niet van politiek scheiden. Als hij van Rouvoet politiek gezien de kous op de kop kreeg dan hing hij zondag maandag huilend aan de telefoon om hem eraan te herinneren dat ze toch vriendjes waren en dat vriendjes zo niet met elkaar omgingen. Dat liep dus fout. Het begin van de nieuwe kabinetsformatie heeft zich derhalve voornamelijk toegespitst op het gladstrijken van persoonlijke zaken want ook met Wouter had Balkje nog hier en daar een appeltje te schillen. Maar dat allemaal terzijde. Die huwelijksreis stormt me door de kop. Ik mag toch aannemen dat een degelijk en ouderwets Gristelijk stel die normen en waarden hoog in het vaandel dragen elkander pas in natura aanschouwen op de huwelijksnacht. Mijn fantasie draait overuren als ik bedenk hoe hij gereageerd zal hebben op het feit dat jongetjes en meisjes er heel anders uitzien. Me dunkt dat je in zo’n geval een hele huwelijksreis nodig hebt voor het spelletje “zoek de zeven verschillen.” Maar nee, JPB nam toenmalige vrienden mee. Zouden ze leuke grapjes gemaakt hebben aan de ontbijttafel? André die vraagt: “Lekker geslapen?” en JPB die zegt: “Nou ja, geslapen HA HA HA” en dat terwijl de dames zedig en blozend naar de jus d’orange grijpen.
Ik lees net dat Rita Verdonk in het volgende kabinet premier wil worden. Ik ga maar eens ophouden met het lezen van kranten en tijdschriften. Die zijn helemaal niet goed voor een mens.
Maandelijks archief: januari 2007
Koffiebekertje
Alles is goed met De Man. Het bot is weer op zijn plaats gezet. Hij is wel heel blij dat ik geen foto heb gemaakt na de operatie want wie heeft er ooit een man uit de operatiekamer zien komen met een half koffiebekertje op zijn gezicht? De Chirurg vond het beter dat De Man de eerste 24 uur niet op zijn zo geschonden rechterkant ging liggen en bedacht een truc. Hij knipte de onderkant van een plastic koffiebekertje af en plakte dat over de wond. Stond wel heel grappig. Eerst sliep het hoofd met het koffiebekertje nog dus togen wij (vriendin en ik) weer richting kaasbroodjes en ballen gehakt in het restaurant. Een half uurtje later kwamen wij terug en wat blijkt? Heeft die hongerlap een boterham met kaas losgepraat bij de verpleging. In piepkleine stukjes gesneden werd deze fluks weggewerkt. Daar kregen wij ook weer trek van dus weer naar beneden. Weer een half uurtje later komen wij terug en wat zien wij daar? De Man had inmiddels beslag weten te leggen op een komplete warme maaltijd ! Het koffiebekertje wiebelde vrolijk op en neer bij het vermalen van al die heerlijkheden. Ondanks het feit dat er ook vrouwen op dezelfde afdeling lagen was hier geen sprake van een hongerstaking. Integendeel. En nog dezelfde avond mochten wij het koffiebekertje met De Man mee naar huis nemen.
Het leven is weer goed.
De tram halen
Een echte hartstopper zo”n telefoontje.
“Ja mevrouw, uw man is gevallen en ligt hier op het Centraal Station met een behoorlijke hoofdwond. De ambulance is onderweg. U hoort straks wel naar welk ziekenhuis hij gaat.”
Gisteravond laat maakte ik een foto. Toen dacht ik nog dat het er best erg uitzag. Maar vanmorgen bleek het nog erger te kunnen kleuren. Even hardlopen om de tram te halen en even struikelen en op je kop kletteren. Dat deed De Man dus. Politie erbij, ambulance erbij en naar het ziekenhuis. Vier uur later bleek uit de foto”s en de MRI-scan dat het jukbeen en de bovenkaak gebroken zijn en een stukje naar binnen geschoven waren. Vanmorgen besliste de kaakchirurg dat hij dat maandag eens fijn gaat opereren. “Anders hou je zo”n deuk in je kop” zei hij. “Geeft niks” zei de man nog “want ik heb al een meisje.” Maar er bleken nog meer consequenties dan alleen de verkering dus het is niet te vermijden. Verder geen ernstige gevolgen in het hoofd en dat mag toch een wonder heten als er bijna 2 meter en 120 kilo man ter aarde stort en met de kop op de keien knalt. Het had erger kunnen zijn.
Het advies van vandaag:
Er komt na 10 minuten weer een tram en als je daarop wacht dan zou je weleens veel eerder thuis kunnen zijn.
Update voor familie, vrienden enzo:
Ze maken een snee in de wang en daar gaat een haak naar binnen. Met die haak trekken ze de zooi weer op de plek terug. Als dat niet lukt (omdat het terugschiet) dan maken ze er nog een snee bij en zetten er een plaatje in met schroefjes. Klinkt allemaal vreselijk maar hij mag dezelfde avond nog naar huis en hoopt dan dat zijn kiezen weer op elkaar passen.