Maandelijks archief: november 2006

Het Lijsttrekkersdebat

Dat noemen ze nou Het Grote Lijsttrekkersdebat. Zelden zo’n gemiste kans gezien. Oké, het was leuk om JeePeeBee te zien lachen als een boer met kiespijn. Zonder zijn uit het hoofd geleerde lesje is hij nergens. Maar als ik nou een Lijsttrekkersdebat mocht organiseren dan smeet ik ALLE lijsttrekkers in lange rij en liet ze een avond lang ondervragen door scherpe en goedgebekte personen. Zie je het voor je? Zo’n programma als indertijd De Achterkant van het Gelijk (met Marcel van Dam, spuug, spuug). De lijsttrekkers aan een half ronde tafel en dan een hele lange avond ondervragen.
Achtereenvolgens zouden de volgende personen ieder tien minuutjes krijgen om hun vragen af te vuren aan een persoon naar keuze:
Hans Teeuwen
Youp van ’t Hek
Ciska Dresselhuys
Harmke Pijpers
Harm Edens
Marc-Marie Huijbregts
Raoul Heertje
Freek de Jonge
Paul de Leeuw
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Vervolgens ook nog wat onbekende maar zeer scherpgepende webloggers ertussen:
Radar
Rob
Cornette
Jan H.
Afijn. Moet ik ze allemaal noemen? Dach ’t nie.

Kijk. Dan heb je een TV-avond van formaat. Wat doen ze in plaats daarvan? Laten ze die mafkezen los op elkaar ! Met aan het hoofd een ergens opgediepte Karel van de Graaf. Jaaaaa, die had niks anders te doen.
Ik vraag me af wat er toch aan de hand is met journalistiek Nederland. Het is al net als met die Matthijs van Nieuwkerk en Giel Beelen afgelopen week. In plaats van dat ze zo’n mislukte opblaaspop aan zijn stropdas over tafel trekken en vragen: “Wie bent u en wat doet u in het lichaam van onze premier?” Niks daarvan. In deze verkiezingen zijn journalistiek Nederland en de publieke omroepen de allergrootste verliezers.
En het is toch zo simpel.
Had dan even gebeld of gemaild.

Spindoctor Jan

Lollig artikeltje over Spindoctors uit 2002. Nog altijd het lezen waard. Maar daar hadden we het niet over. Waarover dan wel? Over mijn weegschaal. Als ik erop ga staan dan zegt dat kreng: “BAT-ER.” Batterijtje op dus. Ik gelijk mijn spindoctor gebeld en zijn advies is, niks aan doen. Op het moment dat je er nieuwe batterijen in stopt dan gaat hij met cijfertjes smijten die je helemaal niet wilt weten. Net als in de peilingen van vandaag de dag. Lekker BAT-ER laten zeggen en net doen of je gek bent. In mijn tijd (goh, wat klinkt dat oud) bestonden er nog geen spindoctors. Wel Bamboebabbelaars. Wij hadden Bamboebabbelaars. Van die overjarige mannen met dun en lang grijs haar en dan zo’n rood elastiekje erin. Van die ouwe zakken die in de jaren zeventig de bus naar Tibet gemist hadden. Bestaan die nog? Ze werden ingehuurd om van een afdeling met mensen een TEAM te maken. Is nog nooit een Bamboebabbelaar gelukt, maar dat terzijde. De GE (Geliefde Echtgenoot) en ik hebben jaren geleden al besloten dat wij aan één Bamboebabbelaar genoeg hadden. De GE ging een weekend naar de Ardennen en ik drie dagen naar de hei. Wat een onzin en wat een oplichters. Met bolletjes wol gooien om achteraf te roepen dat je daarmee een “netwerk” had geschapen. Een flatgebouw in elkaar zetten van een pak printerpapier om zodoende de leider in de groep te ontdekken. Hou toch op. Ik heb die drie dagen op de hei niet volgemaakt. De tweede dag mocht ik vertrekken. Dit op verzoek van de Bamboebabbelaar die vond dat ik zijn gezag ondermijnde. Klopte helemaal. Dat kon hem niet bekoren. Maar gelachen dat we hebben ! Tijdens de tweede avond zat ik tegenover hem aan tafel. Hij zorgde namelijk altijd dat hij in mijn buurt was om de schade nog enigszins in de hand te kunnen houden. Tijdens het toetje riep hij met omfloerste stem: “Mijn vrouw is aan haar laatste reïncarnatie bezig.”
En verdomd, ik had net een hap van mijn vla genomen. Die vloog in spetters over tafel en ik heb nimmer meer zoveel moeite moeten doen om niet in mijn broek te plassen. Hikkend en snikkend gleed ik onder tafel. Ik kon gelijk een taxi bellen.
De Bamboebabbelaar van toen heeft zich gewassen, zijn haar afgeknipt, zijn joint ingeruild voor een strikje en noemt zich nu spindoctor. Ze bestaan dus nog steeds. Maar mijn motto van toen is nog altijd hetzelfde: Als je het zelf niet kunt dan zit je niet op de goeie plek. Zelluf doen. Want ook na het vertrek van de spindoctor (en het overmaken van de nodige eurootjes) moet je het weer helemaal zelluf doen. En als die zo geweldig gespindoctorde omhooggevallen hoogleraartjes het dan weer zelluf gaan doen?
Dan zijn wij daar fijn de dupe van.

Gij zult niet peilen

Niet niks wat die Democraten even doen daar in de US of A. Pletteren gewoon even de eerste vrouw ooit de voorzittershamer van het Huis in handen. Het moet nou toch niet gekker worden. Voor je het weet heb je een vrouwelijke President aldaar. En dan moeten wij ook ineens een vrouwelijke premier zeker? Om te weten dat dat nog heel lang op zich zal laten wachten heb ik geen peiling van Maurice de H. nodig. Kan ik je zo ook wel vertellen. Ik geloof trouwens toch niet in die peilingen. Een peiling is pas een peiling als je heel veel mensen peilt. En die peilen ze niet. Ze peilen hooguit 1.000 mensen of ze peilen mensen die lid zijn van peilwebsites. Ik ben daar geen lid van en dus peilen ze mij niet. Mij vragen ze niks en dus kloppen die peilingen niet. Volgens mij worden die uitslagen van die peilingen verzonnen door het CDA en bestaan die peilingen in het echt helemaal niet. Ik heb nog nooit iemand gesproken die zei: “Goh, vandaag ben ik eens gepeild door Maurice de Hond.” Misschien verzint hij al die peilingen zelf wel. Is hij een rasechte CDA-er in hart en nieren en stuurt hij de boel op deze manier een bepaalde kant op. Kan niet zeg je? Nederland is anders aardig gestegen op de lijst van corrupte landen. Trek je nou maar niks aan van al die peilingen want mijn peiling wijst uit dat het op 22 november totaal anders zal aflopen dan we nu denken. We krijgen gewoon een links kabinet. Heel gewoon. Met een man als premier en een vrouw als kamervoorzitter.