Krijg je een brief van een bedrijf en daar klopt het teen en tander niet in. De brief roept wat vragen op. Wat doe je dan? Bellen. Nergens een telefoonnummer op de brief. Opzoeken dus. Nummer gevonden op de website. Duur 0900 nummer. Nou ja, duur. Na het intikken van de nummers klinkt een waarschuwende stem die zegt dat dit mij 0,30 eurocent per minuut gaat kosten. Het moet maar. Vervolgens krijg ik een juffrouw die zegt:
“U spreekt met bedrijf huppeldepup. Hier volgt een keuzemenu.
Wilt u een wijziging doorgeven? Kies 1.
Wilt u enveloppen bestellen? Kies 2.
Wilt u de afdeling nabehandeling spreken? Kies 3.
Wilt u informatie over ons bedrijf? Kies 4.
Wilt u een product afhalen? Kies 5.
Wilt u iets annuleren? Kies 6.
Wilt u een medewerker spreken? Kies 7.
Ik kies 7. Zegt de juffrouw:
“U hebt gekozen voor het spreken met één van onze medewerkers.
Wilt u een adreswijziging doorgeven? Kies 1.
Wilt u een klacht indienen? Kies 2.
Wilt u de administratie spreken? Kies 3.
Wilt u een bestelling annuleren? Kies 4.
Wilt u onze openingstijden weten? Kies 5.
Wilt u een afspraak maken? Kies 6.
Zit uw keuze hier niet bij? Blijf dan aan de lijn.
Ongeveer 2,10 euro verder krijg ik dan eindelijk een medewerker. Denk ik. Totdat de stem zegt:
“Al onze medewerkers zijn in gesprek. De wachttijd is langer dan 10 minuten. Wij adviseren u het op een ander tijdstip nogmaals te proberen. De verbinding wordt nu verbroken.”
Mag ik zo vrij zijn om een verzoek in te dienen? Het kan mij niet schelen welke partij het de tweede kamer inschiet.
De wens is deze:
Keuzemenu’s op telefoonnummers die geld kosten worden verboden. Gewoon bij de wet verboden.
Want als de politiek zich druk maakt om Lingo dan kan dit er ook nog wel even bij.